W tym sezonie obrońca zagrał w dziesięciu meczach I ligi oraz w trzech w Pucharze Polski. W zdecydowanej większości spotkań wychodził na plac gry w wyjściowym składzie (dziesięć takich występów). W listopadzie wykazał się także skutecznością, stąd jego wysoka pozycja w klasyfikacji Piłkarskich Orłów. Początek sezonu spędził jednak na ławce.
- Czemu nie grałem? To bardziej pytanie do trenera (był nim wówczas Dariusz Dudek – przyp. red.). Ja byłem gotowy do gry. Wcześniej, bo w grudniu przeszedłem zabieg szycia łąkotki. Od początku przygotowań do sezonu byłem już jednak w pełni zdrowy – przyznaje piłkarz.
Jak szybko dodaje, nie ma jednak pretensji do byłego już szkoleniowca Sandecji.
- Trener stawiał po prostu na innych zawodników. Nie mam o to do niego pretensji, bo to trener ma swoją wizję i podejmuje decyzje. Oczywiście nie było to dla mnie komfortowe, ale na boisku jest miejsce tylko dla jedenastu zawodników i kropka – zauważa.
Piter-Bućko, mimo ostatniego miejsca zajmowanego przez Sandecję w I lidze po rundzie jesiennej, mocno wierzy w poprawę sytuacji zespołu wiosną.
- Gdybym w to nie wierzył, to powinienem się już spakować i wrócić na Słowację… Żartuję. Mamy skład, który zdecydowanie stać na utrzymanie się na pierwszoligowym poziomie. W ostatnich meczach tego roku pokazaliśmy naszą siłę, charakter. Rozbiliśmy Zagłębie Sosnowiec (4:1), zremisowaliśmy z Wisłą (1:1), ale uważam, że byliśmy od krakowian lepsi. Poza tym całkiem niezłe były w naszym wykonaniu mecze pucharowe przeciwko klubom ekstraklasy. Mam na myśli Wartę Poznań i Śląsk Wrocław – przypomina.
- Żal trochę tego meczu z wrocławianami, byliśmy bliscy awansu, ale powiem szczerze, że gdyby była powtórka (mowa o zachowaniu kibiców gości, którzy kierowali rasistowskie okrzyki w kierunku Maissy Falla, więc sądeczanie zeszli z boiska - przyp.), to zachowalibyśmy się tak samo - twierdzi słowacki obrońca.
Piter-Bućko ma kontrakt z sądeczanami ważny do końca czerwca przyszłego roku. Jak przyznaje, świetnie czuje się w mieście nad Dunajcem, ale bierze pod uwagę różne rozwiązania.
- To już siedem lat, jak gram w Nowym Sączu. Czuję się tutaj prawie jak w domu. Co będzie w czerwcu, to się jeszcze zobaczy, ale na pewno nie jestem najmłodszym piłkarzem, więc biorę pod uwagę różne warianty – uśmiecha się.
Słowak świętował z „Dumą Krainy Lachów” awans do ekstraklasy, grał z nią w elicie, a teraz musi zmierzyć się z walką o utrzymanie na szczeblu I ligi. Jak przyznaje, nie jest to jednak dla niego problem.
- W podobnej sytuacji byłem już w Olimpii Grudziądz czy w Podbeskidziu Bielsko-Biała. Wtedy dwa razy udało mi się uniknąć spadku i wierzę w to, że podobnie będzie teraz z Sandecją – mówi.
Michal ma dwie córki, które świetnie czują się w Nowym Sączu. - Starsza chodzi do trzeciej klasy, młodsza do przedszkola. Gdy całą rodziną jedziemy do siebie na Słowację, do Preszowa, to one traktują takie wycieczki jak… wakacje. Nie chcą wracać – uśmiecha się.
Trener Wojciech Łobodziński mówi o sytuacji kadrowej Arki Gdynia
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
