Kiedyś niż dopadnie także uczelnie

Grzegorz Skowron: EDYTORIAL

Mój pesymizm w tej sprawie wynika z doświadczeń reformowania edukacji na niższym szczeblu. Pamiętam, jak ponad 10 lat temu zaczęto straszyć niżem demograficznym zagrażającym szkołom podstawowym i średnim. Pomysłem na ratowanie edukacji było stworzenie gimnazjum. Oficjalnie zrobiono to po to, by podnieść poziom nauczania młodych Polaków, ale w tle było tak naprawdę utrzymanie miejsc pracy dla nauczycieli.

Problem narastał, straszenie niżem było coraz powszechniejsze, ale ani rząd, ani samorządy nie chciały podejmować decyzji trudnych do zaakceptowania przez społeczeństwo. I dziś mamy tego skutki, bo na działania ratunkowe jest już za późno. Pieniędzy jest coraz mniej, uczniów jest coraz mniej i nie ma już ratunku przed masowymi likwidacjami szkół i zwolnieniami nauczycieli.

Niżem demograficznym zaczęto teraz straszyć uczelnie, ale – tak jak wcześniej podstawówki i licea – szkoły wyższe sprawiają wrażenie, jakby ten problem ich nie dotyczył. Podejmowane są pozorne działania, na ogół ratujące stanowiska pracy na uczelniach publicznych, a ciągle nie ma planu działań na najbliższe lata. Takich przygotowujących szkolnictwo wyższe do prawdziwego kryzysu.

Za brak odważnych decyzji dotyczących edukacji najmłodszych, które powinny być podjęte dawno temu, płacimy teraz wszyscy. Nadciągający niż demograficzny to nie tylko problem samych uczelni. Dziś przede wszystkim musimy przyznać się, że mamy problem, bo tylko wtedy będziemy szukać sposobów na jego rozwiązanie.