Ballada o rowerze (wolno i niesprawiedliwie)

Grzegorz Skowron: EDYTORIAL

Okazuje się bowiem, że do 24-godzinnych sądów najczęściej trafiają dziś pijani rowerzyści. A przecież miało być jak w amerykańskich filmach. Kibole, wandale i pijani kierowcy mieli stawać przed groźnym sędzią, a ten miał wymierzać im surowe kary, by to odstraszało kolejnych chętnych do burd lub wsiadania po libacji za kierownicę. Dzięki temu miało być bezpieczniej na stadionach i ulicach.

Niestety, jest jak w komedii Stanisława Barei, tyle że to wcale nie jest zabawne. Bo jest wolno i niesprawiedliwie – zamiast szybko i sprawiedliwie – a do tego chodzi o rzeczywistość daleką od tego, co zapowiadano, wprowadzając 24-godzinne sądy. I do tego trudno mówić o widocznej poprawie bezpieczeństwa.

Na drugim biegunie mamy niepełnosprawnego intelektualnie mężczyznę, który trafił do więzienia. A jakże – za kradzież roweru. W tym przypadku potrzeba było znacznie więcej czasu niż 24 godziny, by do wymiaru sprawiedliwości dotarło, jak absurdalne było orzeczenie w jego sprawie. Zwłaszcza gdy weźmie się pod uwagę to, jak skutecznie – poprzez różnego rodzaju "choroby” – tej sprawiedliwości unikają mordercy, bandyci i rządzący w poprzednim systemie.

Za to mamy zapowiedzi rewolucyjnych zmian w procedurze karnej. I tym razem chodzi o przyspieszenie i procesy jak w hollywoodzkich thille­rach sądowych. Obawiam się, że znowu skończymy na polskiej komedii. Także dlatego, że obecnie najważniejszą sprawą polskiego sądownictwa jest to, czy uda się uratować stanowiska 79 prezesów sądów rejonowych. Pewnie po to, by mogli wsadzać do więzienia jeszcze więcej pijanych jeżdżących na rowerach. I to szybko!