Planetarni opiekunowie codzienności

(IV część)

(IV część)

Sekrety gwiezdnej wiedzy

Niedziela - dzień słońca

Święty dzień tygodnia astrologia łączy ze Słońcem - pierwszą z planet. Ma to związek z kultem potężnego perskiego boga Słońca - Mitry, któremu cześć oddawano również w antycznym Rzymie. Kult Mitry wiązał się z wieloma czynnościami rytualnymi, znanymi później chrześcijaństwu - w rodzaju chrztu, wspólnej wieczerzy, konfirmacji. Oficjalnie niedziela uznana została w Kościele chrześcijańskim za dzień święty dopiero w IV wieku po Chrystusie, a jej łacińska nazwa tamtych czasów to Dies Domini - Dzień Pana.
   Astrologia wiązała z niedzielą wiele uznawanych - szczególnie w epoce średniowiecza i renesansu - poglądów. Niektóre dotyczyły tak zwanej astrometeorologii, czyli przewidywania pogody z układu konstelacji gwiezdnych. Jeżeli nów przypadał w niedzielę, uważano, że najbliższe cztery tygodnie, które po nim nastąpią, będą czasem dobrej aury właściwej dla danej pory roku. Z kolei większość przedsięwzięć ludzi wtedy podjętych przyniesie korzyść i dobro.
   Natomiast pełnia Księżyca, przypadająca w niedzielę, nie sprzyjała większości działań. Nie powinno się wówczas zawierać ślubów, składać uroczystych obietnic, podpisywać dokumentów związanych z kupnem i sprzedażą.
   Dawni medycy źle rokowali chorym, których dolegliwości wystąpiły w niedzielę, gdy Księżyc osiągnął fazę pełni. Byli też zdania, że rekonwalescenci nie mogą opuszczać łóżka po raz pierwszy po chorobie w Dzień Pański, gdyż może to sprowadzić recydywę.
   Natomiast, według dawnych mistrzów gwiezdnej wiedzy, dobrze było przyjść na świat w Dzień Pański - poczynając od średniowiecza dzieciom takim nadawano często imiona Dominik lub Dominika, co miało przypominać, że dzień ich narodzin przypadł w niedzielę. Niedzielnym dzieciom przypisywano tak zwaną "szczęśliwą rękę" w wielu dziedzinach życia. Mieli być usposobienia wesołego i pogodnego, postrzegać i poznawać rzeczy oraz zjawiska ukryte przed innymi - z możliwością znalezienia skarbów na czele, częściej niż inni mogli liczyć na wygraną we wszelkie hazardowe gry. Na ogół też sprzyjało im powodzenie w handlu oraz zajęciach związanych z wymianą pieniędzy czy zarządzaniu cudzymi majętnościami.
   Dopiero w bliższych nam czasach określenie "urodzeni w niedzielę" nabrało znaczenia pejoratywnego.
   Warto też wspomnieć, że aforyzmy i przysłowia znane wielu narodom przestrzegały przed pracą w niedzielę. Nawet wytworne zajęcia - jak na przykład haft czy robienie koronek - podejmowane w ten dzień, nie były właściwe. Wierzono, że koronkowy szal robiony w niedzielę sprowadza na tę, która nosić go będzie, rozmaite dolegliwości, a w ubraniu uszytym w ten dzień nie przeżyje się niczego miłego.
   We Francji znany był przesąd, że drzewa i krzewy przycinane w niedzielę - usychają, a rośliny sadzone w ten dzień nie wydają właściwych plonów.
Bogna Wernichowska