Plany i strategie, a efektów nie widać

Czytaj także: Innowacje to luksus? Nie, to jedyny ratunek. Marnujemy młodych geniuszy

Można by pomyśleć, że jak spojrzę przez okno, to zobaczę świat przyszłości, naszpikowany wynalazkami polskich specjalistów. No więc spoglądam i widzę kolejny biurowiec z centrum outsour-cingu, a to raczej nie jest wysoka technologia, lecz tanie usługi. Wychodzę „na pole” i widzę symbol naszej nowoczesności: zepsutego Krakowiaka z bydgoskiej Pesy, blokującego skrzyżowanie. Kto nim jechał, ten wie, że choć całość wygląda nieźle, to tramwajem trzęsie niemal tak samo, jak wagonami z czasów komuny. To ma być nowoczesność?

Wróćmy przed komputer. Kiedy patrzę na wspomniany ranking, to wydaje mi się, że nasi wybitni informatycy odnoszą sukcesy wbrew obowiązującemu w Polsce systemowi i logice, a nie zgodnie z nimi. Bo gdy spojrzę na inne rankingi, np. poziomu wyższych uczelni, to polskie uniwersytety znajdę dopiero w piątej setce. Przed nimi są szkoły nie tylko z Zachodu, Japonii czy Korei Płd.

Deklasują nas Brazylia, Argentyna, Meksyk, Singapur, Arabia Saudyjska, Iran, Egipt, o Chinach nie wspominając. To jest prawdziwy obraz cywilizacyjnego poziomu Polski, ale także realny obraz naszej nauki i techniki. Możemy się ekscytować, że żyjemy w mieście jednego z najstarszych stale działających uniwersytetów na świecie, ale jakie to ma obecnie znaczenie ? Niewiele wynika z faktu, że mamy na UJ piękne zabytkowe obiekty.

Problemem Polski jest władza (każda, jak do tej pory), która dużo mówi o innowacyj-ności, ale tak naprawdę lubi ten nasz zacofany grajdołek. Problemem są też stosunki na uczelniach, gdzie króluje wykorzystywanie adiunktów przez ich szefów, zwłaszcza tych, którzy nie rozumieją, że wiedzę trzeba wciąż pogłębiać i nie wystarczą już papierowe podręczniki z lat 90.

Dopóki nie zmieni się nasza mentalność, będziemy skazani na wieczne plany i strategie.