Po 2 tygodniach wciąż idą po żywych górników [WIDEO]

Wczoraj, mimo święta, ratownicy nie przerwali działań. – Nie możemy siedzieć i płakać – mówią pracownicy dołowi, których wczoraj spotkaliśmy przed wejściem do zakładu. – Życie toczy się dalej i praca idzie do przodu. Ale wiadomo, że z tyłu głowy cały czas siedzi myśl o kolegach pod ziemią, szczególnie że ich znamy – dodają.

Dopóki trwa akcja ratownicza, kopalnia nie zdradza szczegółów na temat uwięzionych pod ziemią górników. Z nieoficjalnych źródeł wiadomo, że mężczyźni uwięzieni kilometr pod ziemią to sztygar (ponad 30 lat) i ślusarz, który w swoim zawodzie dożył już wieku emerytalnego. Starszy mężczyzna ma dzieci, młodszy podobno wziął ślub we wrześniu ub. roku.

Nikt nie traci nadziei, że zaginionych górników uda się wydostać żywych, choć każdy zwraca uwagę na nieprawdopodobną siłę wstrząsu w nocy z 17 na 18 kwietnia. – To, co się wtedy stało, mogę nazwać największą katastrofą w polskim górnictwie – mówi Piotr Bienek, przewodniczący Solidarności w KWK Śląsk. – Mam na myśli skalę akcji ratowniczej, która odbywa się u nas w kopalni.

– Po ogromnym wstrząsie na powierzchnię wyjechało 16 z 18 przebywających pod ziemią górników. – Spotkałem się już z pytaniem, czy tych 2 miało pecha, czy tych 16 miało szczęście. Jak na to odpowiedzieć? – pyta retorycznie Wojciech Jaros, rzecznik Katowickiego Holdingu Węglowego.

Do czasu zakończenia akcji ratownicy górniczy nie komentują wydarzeń w kopalni. Robią jednak wszystko, co w ich mocy, aby wydostać kolegów.

– W wypadku tego typu akcji można powiedzieć, że ratownicy kierują się bardziej sercem niż rozumem. Zasada zawsze brzmi, że idą po żywych, niezależnie jak długo zaginieni są pod ziemią. Nie dadzą sobie wmówić, że jest inaczej – mówi Karolina Baca-Pogorzelska, dziennikarka, autorka książki „Ratownicy. Pasja zwycięstwa”. – Do czasu aż akcja się nie skończy, oni cały czas tym żyją.

Obecnie ratownicy zabezpieczają wyrobisko drążone przez kombajn i czekają... na jakiś odgłos, pukanie w rury bądź wołanie o pomoc. Być może będzie to cud, te przecież się zdarzają...