Poczet rektorów Uniwersytetu

LXXXVI. Jan Wysocki z Wysokiej

 Nie znamy pochodzenia społecznego Jana Wysockiego. Wprawdzie w diecezji krakowskiej była szlachecka rodzina Wysockich herbu Strzemię, ale biorąc pod uwagę dalsze losy Jana Wysockiego można postawić hipotezę, że mógł on się wywodzić z chłopskiej rodziny ze wsi Wysoka, należącej do dóbr klasztoru Cystersów w Koprzywnicy.
 Na magistra artium został promowany dopiero na początku 1470 r., za dziekanatu Mikołaja ze Stawu.
 Wkrótce po uzyskaniu magisterium sztuk wyzwolonych Jan Wysocki przyjął święcenia kapłańskie. Najprawdopodobniej około 1474 r. wyjechał na studia do Włoch. Przebywał w Italii do przełomu lat 1477/1478. Zdobył tam doktorat prawa kanonicznego. Stopień ten nostryfikował w Krakowie 10 lutego 1478 r. po odbyciu obowiązkowej dysputy.
 Przeszedł zapewne wszystkie szczeble kariery na Wydziale Filozoficznym. W latach 1483-1486 pełnił urząd prokuratora Uniwersytetu Krakowskiego, zajmował się sprawami finansowymi Uniwersytetu. W 1487 r. był członkiem Collegium Maius. Zapewne wówczas przeszedł na Wydział Prawa, ponieważ nie występuje wśród wykładowców Wydziału Filozoficznego. W 1495 r. sprawował urząd dziekana Wydziału Prawa. W roku tym piastował katedrę tzw. nowego prawa. Jako prawnik został powołany w styczniu 1495 r. przez rektora Jana z Oświęcimia na swego doradcę w sądzie rektorskim. Po raz drugi został konsyliarzem rektora w 1500 r. Na stanowisko to powołał go ówczesny rektor Wojciech Pniewski.
 Zwieńczeniem kariery uniwersyteckiej Jana Wysockiego było wybranie go na urząd rektora. Stanowisko to zostało mu powierzone na półrocze zimowe 1497/1498 r.
 W tym czasie był tytułowany prepozytem w Koprzywnicy i kanonikiem kolegiaty Wszystkich Świętych w Krakowie. Plebanem w Koprzywnicy został przed 1485 r.; było to bogate beneficjum, składające się z miasteczka Koprzywnica oraz 13 wsi. W 1497 r. był ponadto plebanem we wsi Niegowić w pobliżu Krakowa.
 Według zapisku uniwersyteckiego kolegi, Jan Wysocki zmarł 1 maja 1504 r.
ZDZISŁAW PIETRZYK

Acta rectoralia Almae Universitatis Studii Cracoviensis inde ab Anno MCCCLXIX, wyd. W. Wisłocki, Kraków 1893-1897, wg indeksu; H. Barycz, Polacy na studiach w Rzymie w epoce Odrodzenia (1440-1600), Kraków 1938, s. 44.