Podsłuchane

Jarosław Kaczyński mówi o koalicji z częścią PO, Lech Kaczyński o wierze w to, że PO-PiS czy POPiS musi kiedyś zostać zawarty. Co się dzieje?

Marek Migalski (europoseł PiS):

Dzieje się tak, że wracamy do normalności, bo rzeczywiście w moim przekonaniu projekt POPiS-u, czyli wspólnego budowania IV RP był najlepszym, co mogło Polskę spotkać przed 4-5 laty. Do tego nie doszło. Nie rozstrzygajmy, czy rozwódźmy się nad tym, z czyjej winy. Tragedią jest to, że ten projekt nie powstał, że ten rząd nie powstał. Ostatnie 4 lata mogły być lepsze, gdyby ten rząd był i jeśli jest taka szansa, że po 2011 roku pomimo tego wszystkiego, co zrobiliśmy sobie przez ostatnie 4-5 lat, moglibyśmy współpracować, to byłoby to bardzo dobre dla Polski.

KP: A pan się nie czuje upokorzony reakcjami na te oferty i propozycje?

MM: Czuję się rozczarowany, bo rzeczywiście ma pan rację. Reakcje Platformy Obywatelskiej są żenujące.

KP: Powiedzmy wprost: Platforma was wyśmiała, powiedziała, że to, co robi prezes, to dowód bezradności i rozpaczy. Jak młody PiS mówi, że może by tak z SLD, to SLD mówi "wybijcie to sobie z głowy". Strasznie jesteście tacy nierozchwytywani, że tak powiem.

MM: Nie porównywałbym tych dwóch propozycji. Znaczy, jak sobie młody PiS w postaci Adama Hofmana czy Michała Kamińskiego wyobraża koalicję z SLD, to jednak ja rozumiem, że w partii ważniejsze jest słowo prezesa. A prezes powiedział, że z "czerwonymi" nigdy i że robimy - czy chcemy zrobić - koalicję z Platformą. (...)

KP: A pan uważa, że porażka w tych wyborach (prezydenckich - red.) byłaby ostatnim bojem braci Kaczyńskich? (...)

Marek Migalski: Na pewno nie byłaby to dobra informacja. Co więcej byłaby to trauma, bo okazałoby się, że Polacy nie podzielają naszego przekonania, co do jakości tej prezydentury. Znaczy to byłoby przykre doświadczenie, gdyby okazało się, że Polacy myślą inaczej niż my. Musiałoby to zweryfikować nasze myślenie o nas, nie o Polakach oczywiście, tylko o nas i o naszych sposobach komunikacji się ze społeczeństwem, z przedstawianiem tego, co robiliśmy i być może z samym robieniem. Ludzie zawsze mają rację.