Podsumowanie roku 2018: teatr. Rok bez olśnień na scenie

9. „Rok z życia codziennego w Europie Środkowo-Wschodniej” według tekstu Pawła Demirskiego w reżyserii Moniki Strzępki, Narodowy Stary Teatr

Zespół „Starego” odzyskał energię. I to największa zaleta tego spektaklu, który ma mankamenty, a jego miejsce w rankingu to raczej wyraz nadziei, że po trudnym sezonie scena odbuduje choćj częściowo swoją pozycję w pejzażu kulturalnym. Bo jeśli chodzi o spostrzeżenia Demirskiego to wydają się one dość oczywiste i dalekie od typowej dla niego błyskotliwości. Całość jest nieco niedopracowana. A jednak mimo tych niedociągnięć „Rok...” ma swoją siłę rażenia. Zachwyca choćby scenografia - z przewróconą wieżą kościoła św. Andrzeja.