„Nad rzeką, której nie ma” to będzie wystawa o przeszłości, artystycznych związkach, próbach wspólnej pracy, wreszcie o twórczej atmosferze lat 70. Bo „Październik 77” to wizja utopii, stworzona przez szóstkę artystów: Teresę Gierzyńską, Przemysława Kwieka, Zofię Kulik, Edwarda Dwurnika, Dorotę Gierzyńską, Daniela Wnuka.
Ludzi o różnej przeszłości i poglądach, których życiowe drogi się splotły. Ale wystawa „Nad rzeką, której nie ma” nie jest demokratycznym przedstawieniem tej historii. Ma główną bohaterkę – jest nią Teresa Gierzyńska. Rzeźbiarka. Jak pisze kuratorka Ewa Tatar, to twórczyni intymnego dziennika – egzystencjalnych, oszczędnych fotografii, które z czasem stały się głównym polem jej eksperymentów formalnych. „Rytm jej sztuki wyznaczył fabularne i formalne niuanse wystawy.
Czasami życie osobiste wkracza na płótna i przed obiektywy. W trakcie pleneru Ona staje się bohaterką jednej z martwych natur. Podczas pracy nad publiczną realizacją On sprowadzony zostaje do roli modela. Nawet w takiej sytuacji On jest mistrzem typizacji, Ona psychologii postaci. Tyle na pierwszym i drugim planie.
W tle rozpościera się opowieść o życiu artystycznym i trudnej egzystencji w ówczesnej Polsce” – pisze kuratorka pokazu. W tę historię wpleciono jeszcze Edwarda Dwurnika, malarza – jak sam pisał – tworzącego w duchu „poetyki małych miasteczek polskich i powszednich dramatów ludzkich”.
Wystawa pokazuje pracę w bardzo różnych mediach. Zobaczymy prezentacje w różnych mediach sztuki (jak malarstwo, rysunek, rzeźba, fotografia).
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
