Pogodne życie na pełnych obrotach

Chętnie czas spędza na... Saharze, ale nie dlatego, żeby się od ludzi izolować. Wręcz przeciwnie, jest niezwykle towarzyska i w podróże wyrusza z wypróbowaną grupą znajomych. A w kraju, gdzie jednak spędza więcej czasu niż na pustyni, zajmuje się tyloma rzeczami, kontaktuje z tyloma ludźmi, że trudno zliczyć. Energiczna, przyjazna, świetnie zorganizowana – to tylko niektóre z przymiotów Krystyny Lewkowicz, ambasadora programu Senior-Wigor.

Na naukę nigdy za późno
Największą miłością pani Krystyny – rzecz jasna poza rodziną – są Uniwersytety Trzeciego Wieku. Zainteresowała się nimi grubo wcześniej, zanim sama wkroczyła w wiek emerytalny. Stało się to poniekąd przypadkiem.

Krystyna Lewkowicz, jako absolwentka SGPiS (dziś SGH), piastowała godność wiceprzewodniczącej stowarzyszenia absolwentów uczelni. I pewnego razu, na klubowym spotkaniu, od ówczesnej prorektor prof. Marii Romanowskiej usłyszała, że świetnie by było, gdyby przy SGH powstał Uniwersytet Trzeciego Wieku, gdyż to taka wspaniała inicjatywa. Energicznej pani Krystynie nie trzeba było więcej słów. Postanowiła taką placówkę stworzyć. I tak przed dziesięciu laty powstał przy uczelni UTW, któremu od początku szefuje.

– Już w pierwszym roku działalności mieliśmy 420 słuchaczy. Obecnie rocznie przyjmujemy 600 osób. Dwie trzecie studentów ma wyższe wykształcenie, pozostali średnie. A ponieważ słuchacze mają różne zainteresowania, oferta wykładów i __innych aktywności jest bardzo szeroka – mówi prezes Lewkowicz.

Gdy przy SGH powstawał UTW, w stolicy było 15 placówek tego typu, teraz jest 38. Jednak pani Krystyna nie kopiowała cudzych pomysłów, za to starała się uwzględnić fakt, że placówka powstaje przy uczelni ekonomicznej, a wielu słuchaczy (30-40 procent) to jej absolwenci. Dlatego jedna z czterech linii programowych placówki dotyczy szeroko rozumianej gospodarki i ekonomii. Pozostałe to klub włoski, dzięki któremu słuchacze zyskują wiedzę o kulturze i historii krajów basenu śródziemnomorskiego, kolejny nurt dotyczy wiedzy psychologicznej, a ostatni przybliża wiedzę o kierunkach i myśli filozoficznej.

Studenci-seniorzy uczą się też języków obcych, uczestniczą w zajęciach licznych kół zainteresowań. Słuchacze-podróżnicy biorą udział w programie Senior-travel, korzystając z dofinansowania w wysokości 100 euro do wczasów w Hiszpanii.

– _Z uczelnią od początku świetnie się współpracuje. Korzystamy z jej infrastruktury – nie tylko sal wykładowych, ale i biblioteki, czytelni, obiektów sportowych i __gastronomicznych _– podkreśla pani Krystyna.

Aktywna jesień życia
Ponieważ wymiana doświadczeń to rzecz cenna, w 2006 roku powstała ogólnopolska organizacja przedstawicielska UTW. Porozumienie Uniwersytetów Trzeciego Wieku skupia dziś 140 placówek, a od samego początku szefuje mu, z wyboru pozostałych członków, Krystyna Lewkowicz. Organizują kongresy i spotkania. Ostatnio – Obywatelski Parlament Seniorów, który w sile 300 reprezentantów UTW, Związku Emerytów i Rencistów oraz gminnych rad senioralnych zasiądzie 1 października, w Międzynarodowym Dniu Osób Starszych, w sejmowych ławach przy Wiejskiej.

– Uniwersytety to mój żywioł. Wspaniale jest robić coś innego niż się czyniło przez 40 lat – mówi Krystyna Lewkowicz, która zawodowo nieco zwolniła, ale tak zupełnie nie zamierza jeszcze przechodzić na emeryturę. Podczas kariery zawodowej, jako ekonomistka, spełniała się w biznesie. Teraz prowadzi firmę konsultingową. – _Treścią mojego życia jest praca _– dodaje.

Faktycznie, pracując zawodowo, równocześnie chętnie działała społecznie, choćby w stowarzyszeniach zawodowych, a przez ostatnią dekadę na rzecz Uniwersytetów Trzeciego Wieku, choć – jak żartuje – czasu jej nie starcza, by z zajęć korzystać. I chociaż pracuje społecznie, nie dla honorów, a z potrzeby czynienia czegoś pożytecznego, to jednak cieszy ją fakt docenienia tych starań.

Podczas drugiego kongresu UTW, w marcu 2015 roku, otrzymała z rąk prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, a wcześniej w 2012 roku – podkreśla, że z rąk tego samego prezydenta – Złoty Krzyż Zasługi.

Podróże i psi ulubieniec
Niewiele czasu pozostaje Krystynie Lewkowicz na hobby i czytanie czegoś ponad lekturę o charakterze profesjonalnym, ale jednak coś tam zostaje. Nie ma bowiem roku bez podróży do obcych krajów, a krótkich, kilkudniowych wyjazdów na Saharę to nawet nie zliczy. Długich kilkutygodniowych wypraw było pięć i pewnie będą następne. Poza tym odbyła cudowne objazdy po Egipcie, którego historią i kulturą się pasjonuje, a także po Hiszpanii, Grecji i Włoszech.

Podróże to przyjemność, którą dzieli z przyjaciółmi. Z racji posiadania domu oraz konieczności opieki nad psem, urlopy spędzają z mężem oddzielnie. Małżonek – emerytowany inżynier – jest zresztą domatorem, który w domu wszystko poza gotowaniem potrafi zrobić.

– Kosi, naprawia. A ja czasem ugotuję – przy okazji, bo gotuję dla psa – żartuje pani Krystyna.

Od 25 lat w domu są owczarki kaukaskie. Obecnie jeden 6-letni piesek. Próbowała hodować równocześnie trzy, ale były o siebie tak zazdrosne, że nie dało rady. No więc teraz rozpieszcza jednego. Taka kolej rzeczy. Syn już przecież dorosły, pracuje.

Krystyna Lewkowicz pogodnie idzie przez życie. Uważa, że w każdym wieku można być aktywnym i robić rzeczy ciekawe. Ona organizuje fajne, pożyteczne zajęcia innym, ale i sama ma z tego wiele satysfakcji.

Nie chciałaby spędzić jesieni życia bezczynnie w fotelu. Na szczęście sił nie brakuje, by wciąż podejmować się nowych wyzwań. Energia rozpiera, a wtedy nowe pomysły na życie przychodzą same. Dobrze, że jest z kim i dla kogo je realizować.