Pogrzeb Jana A.P. Kaczmarka w Krakowie. Wybitny kompozytor, laureat Oscara, spoczął na Cmentarzu Rakowickim w Alei Zasłużonych

Uroczysta msza pogrzebowa śp. Jana A.P. Kaczmarka rozpoczęła się punktualnie o godzinie 12, w kościele Piotra i Pawła przy ul. Grodzkiej. Kompozytora żegna rodzina i najbliżsi przyjaciele, przedstawiciele władz państwowych, samorządowych oraz mieszkańcy Krakowa.

Na wstępie kościelnej ceremonii wybrzmiał utwór Ennio Morricone w oprawie orkiestry Simfonietta Cracovia pod dyrekcją Dirk'a Brosse'go oraz chóru dyrygowanego przez Jana Tomasza Adamusa.

- Zadajemy sobie pytanie co to jest muzyka? To coś jak światło. Pojawia się byśmy widzieli. Muzyka to także układ tonów. Ale co sprawiało, że muzyka śp. Jana docierała do ludzi? Otrzymał on bowiem od Boga "to coś". Kiedy słuchamy jego muzyki czujemy, że dotykamy czegoś niezwykłego, bliskiego nam. To miłość. W tych krótkich utworach słychać miłość, którą Jan odkrywał, ale też którą dzielił się nie tylko ze swoimi bliskimi ale też ze słuchaczami - mówił ks. prof. Jan Machniak.

- Wybitne obrazy dzięki jego partyturom stawały się jeszcze wybitniejsze. Przy tak świetnej międzynarodowej karierze, mierząc się z mnóstwem wyzwań pochłaniających czas i uwagę, nigdy nie zapomniał o Polsce. Zawdzięczamy mu wiele pięknych utworów skomponowanych dla uczczenia wielu ważnych wydarzeń z naszej narodowej historii - napisał w liście prezydent RP Andrzej Duda.

- Żegnamy dziś wybitnego artystę. Cenionego kompozytora muzyki teatralnej i filmowej, którego twórczość stała się bliska sercu wielu pokoleń. Żegnamy człowieka wrażliwego i zaangażowanego, którego etos i postawa były zawsze godne naśladowania. Jego śmierć to dotkliwa strata dla polskiej kultury - podkreślała Hanna Wróblewska, nowa minister kultury. - Jan A.P. Kaczmarek był artystą o niespotykanej kulturze osobistej, rozległej wiedzy i bogatym doświadczeniu, którymi szczodrze się z nami dzielił. Nosząc w sobie głód odkrywania nowego i dotykania niemożliwego był propagatorem aktywnego życia dla którego twórczość była istotną wartością. Jego muzyka - pełna głębi i emocji towarzyszyła nam w wielu ważnych chwilach. Dzięki niej mogliśmy odbywać artystyczne podróże, odnajdywać inspiracje i doświadczać wzruszeń. Dorobek jaki pozostawił po sobie to bezcenne źródło artystycznych wrażeń, które będzie z nami na zawsze. Jego muzyka będzie żyła w naszych umysłach i sercach przypominając, jakim niezwykłym był człowiekiem.

W trakcie obu ceremonii głos zabrała wdowa po zmarłym kompozytorze. Na Cmentarzu Rakowickim Aleksandra Twardowska-Kaczmarek przeczytała tekst ich wspólnej ulubionej piosenki "Nella fantasia" (kompozycja Ennio Morricone z filmu "Misja"), której w interpretacji Sary Brightman mieli wspólnie słuchać codziennie przy śniadaniu.

Kompozytor pochodził z Konina, ale chciał być pochowany w Krakowie, z którym związany jest od wielu lat.

- Z tym miastem związał się nie tylko z powodów artystycznych, filmowych, ale przede wszystkim prywatnych. Założył tutaj swoją drugą rodzinę. Jego żona Aleksandra pochodzi z Krakowa. Jego syn z drugiego małżeństwa tutaj chodzi do szkoły. Tutaj był leczony. Ostatnie dwa lata spędził właściwie w Szpitalu Uniwersyteckim i w krakowskim hospicjum - mówił PAP Robert Piaskowski, dyrektor artystyczny rozpoczynającego się pod Wawelem 17. Festiwalu Muzyki Filmowej.

Jan A.P. Kaczmarek stworzył ścieżki dźwiękowe do kilkudziesięciu filmów, a także symfoniczne utwory koncertowe. Jego artystyczna działalność związana była także z ambitną sceną teatralną. Był członkiem Amerykańskiej i Europejskiej Akademii Filmowej.

Międzynarodowe uznanie przyniosła kompozytorowi muzyka filmowa napisana między innymi do takich filmów, jak: „Niewierna” Adriana Lyne’a, „Całkowite zaćmienie”, „Plac Waszyngtona”, „Trzeci cud” Agnieszki Holland, „Aimee i Jaguar” Maxa Färberböcka, „Stracone dusze” Janusza Kamińskiego, „Quo vadis” Jerzego Kawalerowicza czy wreszcie „Marzyciel” Marca Forstera. Za muzykę przygotowaną do tego ostatniego filmu kompozytor zdobył nie tylko Oscara, ale też nagrodę National Board of Review, nominacje do Złotych Globów i nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej (BAFTA).

Napisał także muzykę do filmów: „Evening” Lajosa Koltai, „Gość” Toma McCarthy'ego, „Mój przyjaciel Hachiko” Lasse Halllströma, „City Island” Raymonda de Felitta, „Aż po grób” Aarona Schneidera czy serialu „Wojna i Pokój” (reż. Robert Dornhelm). Był także twórcą ścieżki dźwiękowej do nominowanej do Oscara „Joanny” Anety Kopacz oraz „La Habitación” z Irène Jacob.

Jego muzykę wydawały najważniejsze wytwórnie m.in. Sony Classical, Decca, Varese Sarabande, Milan, Rounder, Universal i Warner Classics. Aby wspierać międzynarodowe kariery młodych twórców i inicjować projekty artystyczne w świecie filmu i muzyki, założył Instytut Rozbitek. Misję Rozbitka kontynuuje Festiwal Transatlantyk, którego był twórcą i dyrektorem.

W 2005 roku Jan A.P. Kaczmarek otrzymał Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis, a w roku 2015 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy twórczej i działalności artystycznej oraz za osiągnięcia w promowaniu polskiej kultury.

W zeszłym roku - 25 maja! - odsłonięto gwiazdę i odcisk dłoni Jana A.P. Kaczmarka w Krakowskiej Alei Gwiazd w ramach 16. edycji festiwalu Mastercard Off Camera. Tym samym kompozytor pozostawił po sobie stały ślad w Krakowie.

- Jan A.P. Kaczmarek był człowiekiem, który emanował wyjątkowo dobrą, niezwykłą energią. Był wobec nas niesłychanie życzliwy i szczodry, jeśli chodzi o dzielenie się nie tylko swoim talentem, ale i życiową mądrością i wiedzą" - powiedział PAP krytyk filmowy Łukasz Maciejewski. - Odniósł spektakularny sukces poza Polską, jego muzyka filmowa do "Marzyciela" została nagrodzona Oscarem, jednak warto pamiętać, że wywodził się z nurtu muzyki niezależnej i alternatywnej. W Hollywood w sposób niezwykle wyrafinowany połączył jej elementy, a jego twórczość zyskała tam wielkie uznanie.