Polacy mają dość opowiadania bajek

Cóż takiego się stało, że naród nie posłuchał autorytetów przekonujących, że w wyborach mamy jednego poważnego kandydata i 10 politycznych amatorów? Otóż trudno było uwierzyć na dłużej w tę baśń z mchu i paproci, obserwując kampanię prezydenta, otoczonego pozbawionymi energii doradcami, utwierdzającymi go w przekonaniu, że okrągłe historyjki jowialnego starszego pana wystarczą do zwycięstwa.

Kampania Komorowskiego była śmiertelnie nudna i pokazała, że król jest nagi i nie ma żadnej, ale to żadnej oferty dla dużego kraju w centrum Europy. Nie ma, bo nigdy jej nie miał. Prezydenta wymyślił Donald Tusk, wiedząc, że słabość intelektualna amatora leśnych polowań sprawi, iż nigdy nie stanie się on dla szefa PO realną konkurencją. Komorowski może i ma piękną opozycyjną kartę, ale nigdy nie należał do elity środowisk walczących z komunizmem. Na jej tle zawsze był miałki.

Wybór Tuska odbił się w niedzielę czkawką Platformie Obywatelskiej. To, co zadziałało pięć lat temu, czyli straszenie „miastowych” powrotem tego okropnego PiS-u do władzy, nie mogło działać w nieskończoność. Polacy mają już dość szantażowania ich w ten sposób i ukrywania pod tym kiepskim makijażem bezwładu partii rządzącej. Czy ostatecznie postawią na młodszego i trochę dynamiczniejszego Andrzeja Dudę? Wiele wskazuje, że tak się może stać.

Na uwagę zasługuje też wielki sukces Pawła Kukiza. Nie tyle wynika on z atrakcyjności samego kandydata, ile jest wyrazem protestu – zwłaszcza młodych wyborców – przeciwko całemu establishmentowi politycznemu. Wątpię jednak, by nasi liderzy partyjni, którzy wyrugowali ze swego otoczenia niemal wszystkie indywidualności, potrafili z tej lekcji wyciągnąć jakieś mądre wnioski.