Polscy przegrani na igrzyskach w Londynie

Trener siatkarzy Andrea Anastasi Fot. Sylwia Dąbrowa

Jechali do Londynu po złoto, w najgorszym wypadku po medal, a skończyli tak jak zawsze, czyli w ćwierćfinale. Od początku turnieju grali źle, bo nawet w wygranych meczach popełniali za dużo błędów. Szczytem była jednak porażka z Australią, która sprawiła, że rywale mogli zapisać sobie najcenniejsze zwycięstwo w historii. A naszą drużynę wrzuciła na Rosjan, którzy rozbili zespół Andrei Anastasiego w puch. Polski zespół w Londynie zupełnie nie przypominał pewnej siebie drużyny z Ligi Światowej.

Lekkoatleci

Nie licząc kilku wyjątków, wszyscy zbojkotowali kanoniczne olimpijskie hasło "wyżej, szybciej, dalej", wcielając w życie własne: "niżej, wolniej, bliżej". Dla niektórych wizyta na stadionie olimpijskim trwała krócej niż jedzone wcześniej śniadanie. Sam siebie przeszedł, a w zasadzie przerzucił, młociarz Paweł Fajdek, który przyjechał - jak wszyscy twierdzą - po złoto, ale w eliminacjach nie udało mu się ani razu dobrze zrobić tego, co ćwiczył przez ostatnie cztery lata.

Agnieszka Radwańska

Cztery mecze, trzy porażki - taki był bilans krakowskiej tenisistki w olimpijskim turnieju. Sklasyfikowana na drugim miejscu w światowym rankingu zawodniczka miała walczyć o medal w singlu, a wygrała tylko w I rundzie debla, w parze z siostrą Urszulą. Poza tym - klęska. Na każdym polu, także wizerunkowym. Pal sześć rozdmuchaną ponad miarę aferę z orzełkiem i strojem, ale ludzi uderzało to, że Radwańska podeszła do tej imprezy ostentacyjnie lekceważąco.

Pływacy

To, co w Aquatics Centre wyprawiali polscy pływacy, przejdzie do niechlubnej historii polskiego sportu. O medal otarł się tylko Radosław Kawęcki, który zajął czwarte miejsce. Najbardziej zawiódł Konrad Czerniak, który miał zdobyć medal na 100 m motylkiem, a w finale przypłynął ostatni. Do finału nie udało się wejść Otylii Jędrzejczak, która bardziej się kąpała, niż pływała.

Kajakarze

My zdobywamy medale MŚ w roku poolimpijskim czy przedolimpijskim, inni stają na podium w czasie igrzysk. Czyli wtedy, kiedy trzeba. To typowa dla polskiego sportu przywara. Jeden brązowy krążek kajakarzy (K-1 500 m pań) to mało, bo miały być trzy. Gdy jednak w sprincie rywale ruszali ze startu, Piotr Siemionowski wkładał dopiero wiosło w wodę. Brak koncentracji, ale i brak formy, co potwierdził mierny występ mistrza świata w finale B. Wciąż czekamy na pierwsze olimpijskie złoto w tej dyscyplinie.

Marcin Dołęga

- Chcecie to usłyszeć? Proszę bardzo: nie nadaję się do tego sportu - taką samokrytykę złożył nasz trzykrotny mistrz świata - po tym jak na pomoście nie zaliczył rwania (kat. 105 kg). A po wycofaniu się trzech najgroźniejszych rywali miał autostradę do złota. Tyle że dźwiga się głównie głową, nie mięśniami. I to głową przegrał 30-letni Dołęga. - Nie wiem, co się stało, nic mi nie dolegało. Po prostu nie mogłem tej sztangi zblokować, a 190 kg to ja wyrywam zawsze nawet obudzony w środku nocy - tłumaczył sztangista.

Szermierze

Gdy o fechtunek chodzi, Polacy wygrali w Londynie ledwie dwie z ośmiu walk (w turniejach indywidualnych). Radosław Zawrotniak odgrażał się, że przyjechał po złoto i zdobędzie je w 68. rocznicę wybuchu powstania warszawskiego, po występie (porażka - i do domu) narzekał już tylko, że w jego klubowej salce nie ma okien. Polscy trenerzy świętowali jednak sukcesy. Paweł Kantorski doprowadził do srebra podopiecznego z Egiptu (floret), z kolei Edward Korfanty stworzył potęgę amerykańskiej szabli kobiet. Jego Mariel Zagunis to mistrzyni olimpijska z Aten i Pekinu, w Londynie była czwarta. Szpadzista Bartosz Piasecki, który złoto zdobył dla Norwegii, na co dzień trenuje pod okiem ojca. I żyje z pensji nauczyciela. Czyli można.

Judocy

Z czwartych kolejnych igrzysk ta dyscyplina nie przywozi medalu. Czekamy od 1996 roku, gdzie złoty był Paweł Nastula, a srebrna Aneta Szczepańska. Tu z kolei możemy mówić o klątwie reprezentantów Czarnych Bytom. W Atenach walkę o brąz przegrał Robert Krawczyk, w Pekinie Przemysław Matyjaszek, a w Londynie Paweł Zagrodnik.

Przemysław Franczak, Paweł Hochstim, Wojciech Koerber