Pomoc bez pieniędzy

   Podstawową zasadą było to, że nikt nie dostawał pieniędzy do ręki, nie było żadnych zasiłków, finansowych świadczeń - pomoc była praktyczna. W ramach programu przewidziano m.in.: terapię systemową rodziny (wspólne oczekiwania, problemy; objęła 15 rodzin), terapię indywidualną (24 dzieci z 17 rodzin, 118 godzin terapii) oraz psychoedukację (nauka gospodarowania budżetem rodzinnym, pełnienia ról opiekuńczych, wychowawczych itp.). - Cześć rodzin niepełnych ma poważne kłopoty wychowawcze, związane z bezrobociem, ubóstwem - _mówi przedstawiciel MOPS. - Pomysł tego programu zrodził się na podstawie pracy socjalnej prowadzonej wśród tzw. wieloproblemowych rodzin._
   W ramach programu przeprowadzono - jak podano - pełną diagnozę problemów w funkcjonowaniu 20 niepełnych rodzin korzystających z pomocy społecznej.
   Zapoznano się m.in. z zainteresowaniami dzieci (kursy komputerowe, językowe, tańca itd.) i opłacono w domach kultury zajęcia dla nich. Wstępnie planowano, aby w zajęciach uczestniczyło 25 dzieci - przez okres realizacji programu. Ostatecznie zapewniono udział w zajęciach 29 dzieci, w tym dla 23 dzieci na okres dłuższy niż planowano - przeważnie do końca roku szkolnego. - _Dzieci zmieniały środowisko, okazało się, że mogą coś ciekawego zobaczyć, czegoś nowego się nauczyć - _dodaje pracownik MOPS. Z kolei część matek wzięła udział w samopomocowej grupie wsparcia; odbyło się 10 takich spotkań. Ostatecznie w programie uczestniczyło 46 dzieci wychowywanych przez samotne matki; jego częścią było tworzenia środowiskowego wsparcia dla konkretnych rodzin - kontaktowano się ze szkołą, pedagogami, policją.
   Wprawdzie pieniądze na to przedsięwzięcie się skończyły, ale zebrane doświadczenia mają posłużyć jako model pracy z prezentowaną kategorią rodzin, który upowszechniony zostanie we wszystkich filiach MOPS - podała Marta Chechelska-Dziepak. (J.ŚW)