Potrzebujemy krakowskiego Macrona

Największe poparcie ma wciąż obecny gospodarz miasta, prof. Jacek Majchrowski, bo wiele osób woli go od partyjnych kandydatów z PO i PiS, którzy przenieśliby brudną i pełną histerii politykę krajową na lokalny grunt.

W szeregach tych partii również nie widać osobowości, które na tyle zachwyciłyby krakowian, by odwrócili się od profesora. Może ich już nieco znudził, może im spowszedniał, ale z drugiej strony wiedzą, czego się po nim spodziewać. Z kolei miejscy aktywiści nie mają jednego lidera, który byłby w stanie rywalizować z partyjnym, wspieranym z budżetu taranem PO czy PiS albo z urzędową machiną obecnego prezydenta. W starciu z nimi są bez szans.

Czy tak trudno o kandydata, który wyrwałby Kraków z tego klinczu? Niestety, trudno. Sam prezydent Majchrow-ski nie pali się do wychowania sobie następcy, bo ciągle wierzy, że PiS nie zabroni mu dalszych rządów i że pomysł ograniczenia liczby kadencji pozostanie tylko w sferze zapowiedzi. Może się rozczarować...

Dwie największe partie też nie szukają ludzi poza własnymi szeregami, bo ich strategia jest prosta - jeśli wystartuje Jacek Majchrowski, to i tak go nie pokonamy, a jak nie wystartuje, to nazwiska nie będą miały znaczenia, wojna rozegra się między partyjnymi szyldami. A kandydat wyznaczony po linii partyjnej daje gwarancję politycznych synekur w urzędzie, spółkach i instytucjach miejskich.

Jednak inny scenariusz wcale nie jest niemożliwy. Gdy rok temu mówiono o wyborach prezydenckich we Francji, w sondażach nie pojawiał się Emmanuel Macron. Aż nagle i niespodziewanie scena polityczna nad Loarą wywróciła się do góry nogami. Może za rok przyjdzie czas na krakowskiego Macrona...

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Sondaż. Prezydent Majchrowski bez rywala, ale nie widać też jego następcy