Pożegnanie z radiem?

Grzegorz Miecugow: SWOJE WIEM

W puli tej rozgrywki jest przede wszystkim telewizja publiczna, której, za sprawą przede wszystkim jej obecnego prezesa, nikt specjalnie nie żałuje. Ale zapomina się przy okazji, że media publiczne to także radio, które w przeciwieństwie do telewizji żyje, a raczej żyło przede wszystkim z wpływów abonamentowych. Telewizja jakoś przeżyje, bo będzie w stanie ściągnąć z rynku naprawdę znaczące sumy. Radio bez wsparcia abonamentowego i przy braku ustawowego uregulowania publicznego finansowania raczej nie da sobie rady. W różnych regionach jest różnie, ale w wielu województwach publiczne rozgłośnie regionalne to najlepiej słuchane stacje, i to nie dlatego, że nadają najwięcej muzyki, ale dlatego, że wypełniają misję, informują, interweniują i są ze swoimi słuchaczami. Podobnie jest z Programem Trzecim Polskiego Radia, który po idiotycznych próbach ścigania się z komercją, wrócił do korzeni i stał się ponownie radiem autorskim. I na upadek tego wszystkiego nie powinniśmy pozwolić nie tylko z powodów sentymentalnych, a takie mnie na przykład łączą z Trójką, ale ze zwykłego rozsądku. Radio publiczne jest nam zwyczajnie potrzebne.
Mam ogromny żal do polityków wszystkich opcji. W żadnej innej sprawie nie byli tak konsekwentni jak w tej. Szkoda tylko, że ta konsekwencja służy jedynie destrukcji.