Poznajmy się - Teresa Bobowska

W**życiu zajmuję się… Wychowaniem oraz nauczaniem dzieci i młodzieży. Jestem absolwentką WSP w Krakowie (pedagogika opiekuńczo-wychowawcza) oraz studiów podyplomowych - edukacja integracyjna i rewalidacja indywidualna na AP w Krakowie. Obecnie studiuję doradztwo zawodowe na AP w Krakowie. Od 8 lat zdobywam doświadczenie jako wychowawca - nauczyciel: obecnie jestem nauczycielem wspomagającym nauczanie w klasie integracyjnej w Lipniku. W**mojej miejscowości najbardziej lubię… Szkołę. Jako dziecko do niej uczęszczałam, a obecnie od września 2005 r. mam przyjemność w niej pracować. Cieszę się, że zmieniła się ona w widoczny sposób w ciągu ostatnich kilku lat. Dużo radości sprawia mi fakt, że mam w tym swój udział, będąc koordynatorem realizowanego w szkole projektu "Szkoła Marzeń". Bardzo lubię okoliczne góry, Suchą Polanę, gdzie o tej porze pięknie kwitną krokusy. Zmieniłabym tutaj jednak… Marzę o tym, aby kiedyś dzieci mogły bezpiecznie, bez narażania swojego zdrowia, kąpać się w naszej małej, przypominającej ściek, rzeczce. Brakuje też kanalizacji i oczyszczalni ścieków, choć są plany realizacji tych niezbędnych przedsięwzięć. Ewidentnie brakuje miejsca, gdzie wieczorami mogłaby się spotykać młodzież. Powiat myślenicki to dla mnie… Ciekawy rejon turystyczny, którego uroki corocznie odkrywam razem z młodzieżą, uczestnicząc w jesiennych wycieczkach organizowanych przez myślenicki oddział PTTK "Lubomir". Najchętniej wolny czas spędzam… Niegdyś, mając wielu znajomych ze studiów w różnych częściach Polski, podróżowałam po kraju z obowiązkowym "zahaczeniem" o Tatry. Obecnie ze względu na małego synka Wacusia wolny czas spędzam w domu. Wieczorem, kiedy dziecko już śpi, czytam literaturę współczesną, słucham muzyki, oglądam dobre filmy, a także dla relaksu "maluję igłą", czyli wyszywam. Najbardziej dumna**jestem z… Moich pierwszych uczniów, którzy należeli do tzw. trudnej młodzieży. Z radością obserwuję, że większość z nich "odnalazła się" w życiu, pozakładała rodziny. Cieszą mnie sukcesy moich wychowanków. Radością napawa mnie fakt, że nawet po latach odnajduję z nimi wspólny język, często jest to język muzyki, gdyż spotykamy się na koncertach czy przeglądach młodzieżowych zespołów rockowych. Dumna jestem także z umiejętności dostrzegania absurdów otaczającej mnie rzeczywistości i autoironii, czemu dałam wyraz w publikacji zamieszczonej w zbiorze pamiętników "Jak żyjesz Polaku? Trzecia niepodległość w moich oczach", za co otrzymałam nagrodę literacką w 2000 r. Na**bezludną wyspę zabrałabym… **Moje ulubione książki - Janiny Ochojskiej "Niebo to inni" oraz Anny Dymnej "Ona to ja". Trudno byłoby mi się obejść bez ulubionego kota, niezbędny byłby też długopis i papier, bo bez możliwości pisania nie mogłabym na tej wyspie przeżyć.
Not. (ADOM)