Pozorne oszczędzanie na diagnostyce chorób

W Holandii dzięki akcji promującej aktywność fizyczną i powołaniu specjalnej jednostki do spraw edukacji zdrowotnej w ciągu dwóch dekad udało się zmniejszyć liczbę szpitali o ponad 200 i przy okazji zaoszczędzić miliony euro.

Nad Wisłą nadal nie nauczyliśmy się jednak brać przykładu z Europy i leczyć wolimy drogo - głównie w szpitalach. Ich oblężenie to efekt także marginalizowania roli medycyny laboratoryjnej. Raport NIK nie pozostawia złudzeń: dostęp pacjentów do badań jest ograniczony, a skierowania na testy są wystawiane najczęściej dopiero w zaawansowanym stadium schorzenia.

Odwrócić takiego stanu rzeczy nie uda się bez zmiany sposobu finansowania medycyny laboratoryjnej. Dziś dyrektorzy przychodni i szpitali zamiast uważać badania za cenne źródło informacji, traktują je w kategoriach dodatkowych kosztów. I szukają oszczędności, za które płacimy my wszyscy, z podatków finansując rosnące wydatki na leczenie i refundację leków.

Niechętnie skierowania wystawiają także lekarze rodzinni. A to głównie na ich barkach powinien spoczywać obowiązek wczesnego wykrywania chorób. Ankieta przeprowadzona przez Fundację My Pacjenci pokazuje, że co trzeci chory w ciągu ostatniego roku nie miał zleconego ani jednego badania profilaktycznego! Problemu pewnie nie byłoby, gdyby medycy rodzinni mieli na nie wydzielony budżet, a oszczędności nie powiększały ich własnych wypłat.

O takim rozwiązaniu mówi się od dawna, ale ciągle nie zdecydowano się na jego wprowadzenie. Obecny rząd ma do tego świetną okazję. Minister Konstanty Radziwiłł zapowiada wielką reformę funkcjonowania poradni podstawowej opieki zdrowotnej, a nowa ustawa o opiece zdrowotnej niedługo ma trafić pod obrady Sejmu.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Chora diagnostyka chorób