Pożytek z Roku Języka

Po wykładzie

Aprzecież przytakiej okazji należało się spodziewać, że problemy mowy ojczystej, szczególnie współczesnej, przekroczą mury zakładów naukowych izbłądzą podstrzechy. Iże stosowne instytucje, przyudziale mediów, skłonią nas dobodaj chwili refleksji nadstanem polszczyzny. Tymczasem jedynym zjawiskiem, które dawało znać osobie przez cały rok wtej dziedzinie, była postępująca barbaryzacja języka. Swoistym językowym znakiem czasu stało się opublikowanie kilka tygodni temu przez jeden zczołowych dzienników opinii -nie jakiś tam tabloid -refleksji natemat, czy miłość doojczyzny możnadziś wyrazić mówiąc, że "Polska jest zajebista". Tak tam było napisane. Słowo daję.
Zdarzyło się jednak wminionym roku coś, oczym warto wspomnieć. WKrakowie, podczas dorocznego Śniadania Profesorskiego, które odbyło się wlipcu, dziekan Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego prof. Jacek Popiel przypomniał, że to właśnie wUJ przedwiekami wykuwano zręby literackiej polszczyzny ipolskiej terminologii naukowej. Wszak to zAkademii Krakowskiej wywodzili się pierwsi kaznodzieje głoszący kazania popolsku. Blisko znią związani byli drukarze, którzy napoczątku XVIw. zaczęli wydawać polskie książki. Aznacznie później, wepoce zaborów, uniwersytet stał się ważnym miejscem kultywowania mowy przodków ijej badania (kto ciekaw szczegółów, tekst wykładu znajdzie wlistopadowym numerze miesięcznika "Alma Mater").
Mówiąc przyróżnych okazjach ozasługach krakowskiego uniwersytetu dla nauki ikultury polskiej, często zapominamy, że język, wktórym owe zasługi wyliczamy, również dorejestru tychże zasług wpewnym stopniu należy. Niech chociaż przypomnienie tego faktu będzie pożytkiem wyniesionym z__Roku Języka Polskiego.LESŁAW PETERS