Przeklęty Krym

Ukraińscy pięściarze wciąż bowiem budzą zainteresowanie, może nawet – wskutek politycznych ambicji Witalija i nienasyconego głodu zwycięstw w ringu Władimira – większe niż kiedykolwiek wcześniej. Można wręcz rzec, że ciągle wymyślają się na nowo.

Wciąż potrafią przykuwać uwagę, nie tylko Ukraińców, co naturalne z racji ich pochodzenia, nie tylko w Niemczech, swojej drugiej ojczyźnie. To głównie za ich sprawą - po tym jak związali się z Klausem-Peterem Kohlem - Amerykanie utracili wyłączność na określanie swego kraju mianem mekki dla bokserów wagi ciężkiej.

Książka jest aktualna, obejmuje fakty do końca roku 2012 (a więc zawiera też opis walki Władimira z krakowianinem Mariuszem Wachem), co w przypadku biografii tłumaczonych na język polski wcale nie jest częste. Jest kilka spraw, na które Leo G. Linder rzuca snop światła, lecz niekoniecznie je rozjaśnia.

Jedna z teorii dotyczących dopingu wykrytego w organizmie Witalija na progu kariery jest wyjątkowo smakowita. A to dlatego, że wiedzie na Krym, gdzie Kliczko poddał się terapii u miejscowego lekarza, który, rzekomo bez uprzedzania sportowca, nafaszerował go nandrolonem. Jak widać, zagarnięty ostatnio przez Rosjan Krym od dawna stawał Ukraińcowi kością w gardle.