Przeszłość przyszłości. GL przeciw GL

Adam Rysiewicz, Józef Kornaś i Ryszard Krogulski polegli tam 24 czerwca 1944 r. w walce z niemieckim Bahnschutzem. Zginęli próbując odbić więźniów niemieckiego KL Auschwitz.

Byli bojowcami tej prawdziwej, niepodległościowej, PPS: w konspiracji pod kryptonimem „Wolność-Równość-Niepodległość” (WRN), współtworzącej Polskie Państwo Podziemne. WRN walczyła o Polskę niepodległą, wolną od niemieckiej i od sowieckiej okupacji. Gwardia Ludowa (PPS) w ramach scalenia weszła potem w skład AK. Komendantem Głównym tej Gwardii Ludowej był Kazimierz Pużak, jeden z najważniejszych przywódców Polskiego Państwa Podziemnego (po wojnie zmarł w więzieniu UB).

Stalin tworząc PPR nakazał przerzucanym do Polski komunistom kamuflować rzeczywistą podległość Moskwie. Kazał też wprowadzać zamieszanie pojęciowe. Używać słów mających pozytywne konotacje i „nadawać im nową treść”. Przejmować istniejące nazwy struktur niepodległościowych.

Dlatego PPR swoje „zbrojne ramię” nazwała Gwardią Ludową, zawłaszczając szyld socjalistów. W 1944 roku zależne od nich ugrupowanie Edwarda Osóbki ogłosili „Polską Partią Socjalistyczną”, choć prawdziwa PPS istniała w podziemiu. Powołali też własne „Stronnictwo Ludowe”, choć prawdziwe SL działało w podziemiu.

W końcu ogłosili, że stworzone przez Stalina struktury władzy są „Rzeczpospolitą Polską”, mimo że prawdziwa Rzeczpospolita Polska istniała na uchodźstwie i w podziemiu, przez całą wojnę była prawnym reprezentantem obywateli RP w obozie alianckim.

Ten zamęt w wielu umysłach trwa do dzisiaj. Warto pomyśleć dwa razy zanim się sponiewiera pamięć ludzi, którzy polegli w walce o niepodległą Polskę. Prawdziwą Polskę.