Przez dziurkę od klucza

Od dekady wożą się zakopiańscy emisariusze po całym świecie i nic z tego nie wynika. Jeśli więc chcą wydawać pieniądze z publicznej kasy na starania o igrzyska w 2026 roku, niech najpierw udowodnią, że potrafią coś załatwić. Bo na razie mają na koncie same wtopy, z niedoszłymi igrzyskami roku 2006 na czele.

Projekt „Zakopane 2026” jest niebezpieczny, bo kamufluje w swojej nazwie ponowne wciągnięcie do gry Krakowa. Tyle że na gorszych warunkach, niż w projekcie właśnie utrąconym przez mieszkańców miasta. Różnica polega na tym, że Kraków musiałby wydać na budowę obiektów tyle samo, co w wysłanych już do Lozanny planach, a efekty marketingowe osiągnąłby nieporównanie mniejsze.

Wyniki referendum, zwanego potocznie prezydenckim seppuku, pozwoliły działaczom PKOl popuścić wodze fantazji. Właśnie dowiedzieliśmy się od nich, że Polska miała „90 procent szans” na igrzyska 2022 roku. No cóż, gdy prezes PZHL wybierał się na kongres światowej federacji hokejowej, nasze szanse na organizację turnieju kategorii B (szumnie nazywanego mistrzostwami świata) prezentowały się jeszcze okazalej. Tymczasem Kraków poległ z kretesem w rywalizacji z Donieckiem! Tymże Donieckiem, w którym po ulicach grasują uzbrojone bandy, terroryzując mieszkańców i niszcząc im halę, w której owe zawody mają się odbyć.

Spójrzmy więc prawdzie w oczy – ekipa Jacka Majchrowskiego i Magdaleny „Zatriumfował Też Zdrowy Rozsądek” Sroki nie uchyliła nam żadnych prowadzących na sportowe salony drzwi. Ona wciąż zagląda tam przez dziurkę od klucza.