Przyroda. Dzika róża. Witaminowa bomba

FLESZ - Młodzi nie mają kasy więc wracają do domów

Te pierwsze mają hakowato wygięte kolce, często w kolorze czerwieni. Ostre jak brzytwa, tną skórę do żywej krwi. Sprężyste i długie gałązki pokryte owymi kolcami zamieniają się w oręż, którego nie wolno lekceważyć. Te drugie, o drobniejszych kolcach mają przykry zwyczaj szarpania i dziurawienia odzieży.

Tak czy siak arsenał przydaje się do obrony największego skarbu rośliny, czyli owoców. Czerwonawe, twarde, mają ledwo półtora centymetra długości, ale całkiem słusznie nazwano je witaminową bombą. Trzy, cztery owoce dzikiej róży zaspokajają dzienne zapotrzebowanie na witaminę C.

Tylko pod tym względem biją na głowę wszystkie inne rośliny. Do tego minerały, pyszne smaki i aromaty, olejki, antocyjany i garść innych, nie mniej przydatnych składników.

Ludzie nie są jedynymi admiratorami różanych delicji. Lista zwierząt, które odwiedzają kolczaste krzewy jest długa. Liczy półtorej setki gatunków owadów, dwadzieścia różnych ssaków i ze trzy tuziny ptaków. Zimą pod każdym owocującym krzakiem róży zajdziecie pełno śladów. Tropy bażantów, kuropatw i drobniutkie odciski mysich łapek z ogonkiem.

Kto żyw stołuje się na miedzach, gdyż przemarznięte owoce będą wisieć na krzaku przez całą zimę.