Rabatki pachnące lawendą

Kwitnie od połowy czerwca do września. Najpiękniej prezentuje się posadzona w dużych grupach. Łan aromatycznej lawendy zwabia pszczoły i motyle oraz... ludzi. Jej zapach uspokaja, a niebiesko-fioletowy pejzaż jest wytchnieniem dla oczu.

Naturalne siedliska lawendy występują w basenie Morza Śródziemnego. Znanych jest ponad 50 gatunków i odmian tej rośliny, z których do naszego klimatu najbardziej nadaje się – ze względu na wytrzymałość – lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia).W swoich ojczystych stronach Lavandula angustifolia wyrasta do wysokości ponad 100 cm, w naszym klimacie do 50-70 cm. Fioletowo-niebieskie, różowe, a nawet białe kwiaty rośliny osadzone są na końcach łodyg niczym kłosy; wąskie, bardzo aromatyczne liście, pokryte są srebrzystym kutnerem. Lawenda to roślina miododajna, w regionie śródziemnomorskim pszczoły produkują z lawendy miód.

Wszystkie gatunki i odmiany lawendy lubią osłonięte od wiatru słoneczne stanowisko (pełne słońce), najlepiej więc sadzić rośliny na południowym lub zachodnim stoku. Gleba powinna być lekka, dobrze zdrenowana, zasadowa (pH 6,5-7,5) i niezbyt zasobna (lawenda nie znosi nadmiaru nawozów).

Gleba gliniasta może roślinie zaszkodzić. Podłoże trzeba więc przed posadzeniem krzewinki rozluźnić, przekopując z piaskiem i dobrze przegniłym kompostem. Rabatę należy systematycznie odchwaszczać, ponieważ lawenda nie toleruje konkurencji agresywnych chwastów. Jej łodygi i liście posadzone w dużym zagęszczeniu mogą gnić i zamierać, roślina wymaga bowiem dobrej cyrkulacji powietrza. Ponadto, przyzwyczajona do suchego i gorącego klimatu krzewinka nie znosi też nadmiaru wody – podczas podlewania nie zraszajmy rośliny, kierując strumień wody wprost w glebę.

Lavandula angustifolia nie wymaga w zasadzie żadnych znaczących zabiegów pielęgnacyjnych, poza systematycznym cięciem. Zabieg ten pozwala na uzyskanie zwartych i ładnie uformowanych roślin. Jeżeli zrezygnujemy z cięcia, obniży się żywotność krzewinki oraz utraci ona dekoracyjność. Pierwsze cięcie, nawet na wysokości 10 cm, wykonujemy wiosną, kiedy minie ryzyko przymrozków. Drugie cięcie przeprowadzamy późnym latem, kiedy lawenda już przekwitnie.

Roślina jest odporna na choroby i szkodniki, a niepowodzenia w uprawie wynikają raczej z błędów w pielęgnacji. Uważa się nawet, że lawenda posadzona w pobliżu roślin wrażliwych na choroby i szkodniki chroni je i sama nie choruje. W naszym klimacie, zwłaszcza podczas ostrych mrozów, roślina może przemarzać. Najgorzej mają te okazy, które posadzone zostały na wietrznym stanowisku. Krzewinkę możemy rozmnożyć poprzez nasiona, sadzonki i poprzez podział.

Ze względu na zawartość substancji aktywnie czynnych, lawenda jest rośliną leczniczą. Z kwiatów otrzymuje się olejek lawendowy. Roślina wykazuje działanie przeciwskurczowe, uspokajające i antyseptyczne. Jako środek żołądkowy działa wiatropędnie i poprawia trawienie. Lawenda wykorzystywana jest także w kosmetyce (mydła, żele, wody kolońskie); z suszonych kwiatów możemy wykonać zapachowe woreczki do szafy i łazienki.

Napisz do autora:
[email protected]