Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Rasy psów: Dalmatyńczyk

(DD)
123rf
Któż nie zna dalmatyńczyka! Na białym tle czarne lub brązowe (rzadziej) cętki. Włos krótki, prosty, twardy. Ogon długością sięgający stawu skokowego, nigdy zakręcony lub opadnięty. Swą nazwę zawdzięczają Dalmacji, gdzie w średniowieczu wykorzystywane były jako psy gończe, a w kolejnych wiekach jako obronne.

Skąd jednak wzięły się na tych terenach - nie wiadomo. Istnieją hipotezy, że ich ojczyzną jest Egipt (znane są starożytne malowidła ścienne, przedstawiające białego psa z czarnymi plamkami, biegnącego przy rydwanie), a nawet Indie. Dalmatyńczyki pojawiają się już na XIV-wiecznych obrazach, jednak szczyt popularności osiągnęły w Anglii (sprowadzono je na Wyspy w XVIII w.) w okresie wiktoriańskim.

WIDEO: Dlaczego naprawdę warto mieć psa?

Źródło: Agencja TVN/x-news

Efektownie nakrapiane psy w XIX, a nawet w początkach XX wieku często biegły przy tylnej osi dorożek (dalmatyńczyki kochają konie; psy spontanicznie dopasowują swoje tempo do rytmu kroków konia, a na dodatek łączy je jakaś magiczna obustronna więź, potrafią godzinami niezmordowanie towarzyszyć powozowi czy jeźdźcom, nawet w pełnym galopie). Kiedy nastała era samochodów, dalmatyńczyk stał się psem rodzinnym. Szczenięta rodzą się białe; czarne lub ciemnobrązowe plamki pojawiają się u 2-tygodniowych maluchów. Dalmatyńczyk to największy z psów w grupie do towarzystwa (wysokość: psy 55-61 cm, suki 50-58 cm; waga do 30 kg), chociaż z powodzeniem spełnia też rolę stróża czy obrońcy.

Dalmatyńczyk jest wspaniałym psem dla rodziny, oddany całym sercem opiekunom i ich dzieciom. Kocha pieszczoty, jest inteligentny, wrażliwy, ma znakomitą pamięć, szybko się uczy, ale niestety niechętnie - jest to pies o umiarkowanej skłonności do podporządkowywania się człowiekowi. Z drugiej strony jest tak pełen energii, że musi ją gdzieś rozładować - najlepiej na długim, pełnym ruchu spacerze. To, że trzeba z nim wychodzić na spacer jest oczywiste, ale warto pamiętać, że codziennie potrzebuje także wybiegania się bez smyczy. Jak każdy pies w samotności tępieje, może się stać nieposłuszny i agresywny.

Dalmatyńczyki są dość odporne i wytrzymałe. Ich słabym punktem są uszy - niegdyś całe linie psów były od urodzenia głuche lub miały wyraźnie osłabiony słuch. Krótka, twarda i zbita sierść dalmatyńczyków słabo chroni przed zimnem. Rasa jest mało odporna na niskie temperatury (nawet powyżej 0 st. C), za to bardzo lubi ciepło, a nawet upał. Cieszą się zazwyczaj doskonałym apetytem, choć wystarczają im niewielkie ilości pożywienia. Psy gubią dużo włosów, w czasie linienia trzeba je szczotkować codziennie.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na dziennikpolski24.pl Dziennik Polski