Rasy psów: Elo

A twórcami są Marina i Hans Szobries, hodowcy bobtaili (owczarków staroangielskich), którzy w 1987 r. skrzyżowali dwie rasy psów - bobtaila i eurasiera. Eksperyment okazał się udany i baza genetyczna została następnie rozszerzona o chow-chow, samojedy i dalmatyńczyki, a także pekińczyka i małego szpica.

Głównym celem przyświecającym hodowcom było stworzenie doskonałego, rodzinnego psa, toteż selekcja elo prowadzona była pod względem zachowania wobec dzieci i przystosowań społecznych rasy - wszelkie anomalie, np. agresja, nietolerancja, wykluczały danego psa z dalszej hodowli. Obecnie, ze względu na wielkość i typ szaty, istnieją cztery warianty rasy elo: krótkowłosy, szorstkowłosy, odmiana miniaturowa - krótkowłosa i odmiana miniaturowa - szorstkowłosa. Standardowa wysokość w kłębie dla dorosłych osobników wynosi 46-60 cm; dla odmian miniaturowych - 35-45 cm. Waga psów średnich to 25 kg; małe psy ważą 10-15 kg. Dopuszcza się różnorodne umaszczenie, ale preferowane to biel z brązem, czerwień, czerń. Pożądane są szare plamki.

Czy cel hodowców został osiągnięty? Elo, jak niemal każdy dobrze prowadzony i wychowany pies, jest serdecznym przyjacielem całej rodziny, z którą uwielbia spędzać czas na zabawach, grach, spacerach i przytulankach. Cechy szczególne zwierzaka to czujność, spokój i samodzielność. Elo od szczenięcia potrzebuje dobrej socjalizacji, jest bowiem nieufny wobec obcych. Jego opiekun powinien być konsekwentny w działaniach i stosować pozytywnie wzmocnione szkolenie - puszczony samopas, pewny siebie elo, może okazać się zbyt dominujący, zwłaszcza w kontaktach z dziećmi. Akceptuje psy i inne zwierzęta domowe.

Niestety, jak w przypadku małych populacji, u elo istnieje ryzyko chodu wsobnego, czyli rozmnażania zwierząt, które są ze sobą powiązane genetycznie. Mogą więc pojawić się choroby dziedziczne - najczęściej dysplazja stawów biodrowych i uszkodzenia rogówki.