Dyskutowałem kiedyś na ten temat w trakcie debaty telewizyjnej. Zadałem swojemu oponentowi proste pytanie: skoro pan tak krytykuje działalność Kościoła, to niech pan powie, co pan sam dobrego zrobił dla ludzi. Rzuciłem jeszcze więcej: porównajmy nasz dorobek. Oczywiście, ta rozmowa nie miała sensu, bo też nie chodziło mojemu rozmówcy o prawdę. Ale jaka jest ta prawda?
Jakoś tak to działa, że w ciągu wieków w Kościele nieustannie pojawiały się niezliczone inicjatywy charytatywne. Co więcej, często rozwijały się dlatego, że były hojnie dotowane przez władców oraz zwykłych wiernych. Myślę, że można śmiało powiedzieć, iż miały swoje słabości, ale jednak na tle innych inicjatyw okazywały się po prostu efektywniejsze. Sądzę, że można również dzisiaj porównać efektywność ośrodków charytatywnych opartych o religię i tych laickich.
Nie chodzi mi tutaj o chwalenie religii, ale o to, że motywacje religijne należą do najsilniejszych. Że to jednak coś więcej niż tylko chęć pomocy drugiemu człowiekowi. Za tym kryje się większa idea, która na przykład uzasadnia akt poświęcenie siebie dla innych.
Czasami próbuję wyobrazić sobie nasz kraj w dniu, w którym chrześcijanie przestają angażować się społecznie i zostawiają pomoc instytucjom. Przestają pracować z dziećmi i młodzieżą, z chorymi i starszymi, z niepełnosprawnymi, więźniami, uzależnionymi i tysiącami innych pokrzywdzonych i błądzących. Po prostu nagle, pewnego dnia to wszystko zniknie?
No, nie wiem…
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
