Rower nad Wisłą

W tym jednym wydarzeniu kryją się moje dwa wielkie, choć lokalne odkrycia. Przede wszystkim nas, rowerzystów, w Krakowie jest już bardzo dużo. Jeszcze dziesięć lat temu byłem w Krakowie w mniejszości, a w zimie jednym z nielicznych. A teraz! Zapewne przyczyniły się od tego liczne ścieżki rowerowe.

Właśnie je odkryłem, choć uważam, że czasem są niezwykle niebezpieczne. Widać to po rowerzystach, którzy konsekwentnie nie stosują się do sygnalizacji świetlnej lub jeżdżą pod prąd, wybierając wyznaczone pasy na drodze. Nie jadą nimi zgodnie z wyznaczonym kierunkiem, ale w przeciwnym. Tak bardzo pragną czuć się na drodze bezpiecznie, że nie widzą strzałek, ale jadą na zderzenie czołowe z innymi rowerzystami.

Ale nie narzekajmy, ogólnie jest lepiej. Widać to choćby po tym, jak wiele rodzin jeździ razem z dziećmi. Kierowcy samochodów powinni być im wdzięczni, bo korki są mniejsze.

Drugie odkrycie dotyczy nabrzeża Wisły. W ciepłe dni jest coraz więcej osób. Ludzie odkrywają dla siebie nowe miejsce na wypoczynek. Nie ma tam zbyt wielu inwestycji, ale coś się ruszyło. Myślę, że powoli przypominamy sobie w Krakowie, że mamy Wisłę (w PRL-u nam śmierdziała).

Jest jednak wiele miast na świecie bardziej zwróconych w kierunku rzeki. Choćby Ottawa, Montreal, ale też Kazań, Saratów czy Samara nad Wołgą. W Polsce pięknie to wygląda w Bydgoszczy. A my w Krakowie mamy Rynek, Planty, Kazimierz, Podgórze. Pokochajmy też Wisłę.