Rozrabiaki z Bostonu

Pamiętacie scenę z filmu „Infiltracja” Martina Scorsese, w której z kinowych głośników eksplodowały siarczyste gitarowe riffy, huraganowa kawalkada bębnów i celtyckie dudy? To był utwór „I’m Shipping Up To Boston” amerykańskiej grupy Dropkick Murphys. Teraz będziemy mogli posłuchać tej piosenki na żywo – bo energetyczni muzycy przybywają w najbliższą środę do Krakowa.

Dropkick Murphys to chyba najpopularniejsza formacja rockowa reprezentująca Boston. To właśnie w tym mieście spotkali się czterej muzycy mający celtyckie korzenie – zarówno irlandzkie, jak i szkockie. Nic więc dziwnego, że postanowili w swej twórczości połączyć dynamiczny punk z melodyjnym folkiem ze swych rodzinnych stron.

Świat usłyszał o Dropkick Murphys dzięki płycie „Sing Loud, Sing Proud” z 2001 roku, na okładce której znalazło się zdjęcie muralu usytuowanego w irlandzkiej dzielnicy Bostonu. Potężne brzmienie gitar, szybkie rytmy bębnów i przejmujące dźwięki dud uzupełniły na krążku wokale dwóch znanych gości z brytyjskiej sceny folkowej i punkowej – Shane McGowan z The Pogues i Colin McFaull z Cock Sparrer.

Sukces Dropkick Murphys sprawił, że w Ameryce i Europie pojawiły się inne zespoły łączące celtycki folklor z punkowym czadem. Jednak żaden nie zdobył większej popularności niż „ojcowie” gatunku. Być może dlatego że Amerykanie w swych piosenkach nie tylko odwoływali się do etnicznych tradycji, ale również śpiewali robotnicze hymny („Worker’s Song”) czy piosenki więzienne („Auld Triangle”). Odpowiadało to wizerunkowi muzyków – upstrzonych kolorowymi tatuażami wesołych twardzieli.

Ostatni album grupy – „Signed And Sealed In Blood” – zebrał znakomite recenzje wśród fanów i krytyki. Możemy się zatem spodziewać znakomitego koncertu!

Dla naszych Czytelników mamy dwa podwójne zaproszenia na występ. Otrzymają je ci, którzy dziś o godz. 10 wyślą na adres [email protected] e-maile z poprawną odpowiedzią na pytanie: jaki gwiazdor rocka nagrał ostatnio piosenkę z Dropkick Murphys?