Rozsypany świat

Grzegorz Miecugow: SWOJE WIEM

Kolega jest jednym z kilkuset tysięcy uczestników jakiejś ogromnej, ogólnoświatowej gry strategicznej rozgrywanej w sieci. Nie bardzo wiem, co by się stało, gdyby kolega tego wojska nie nakarmił i czy wojsko głoduje, gdy kolega wyjeżdża na wakacje, ale zapewne nie, bo przecież dziś sieć jest wszędzie.

Takich gier jest dużo więcej. Powoli świat przenosi się w rzeczywistość (albo nierzeczywistość) wirtualną. W Second Life już od 10 lat można prowadzić alternatywne życie. Kupować wirtualną ziemię i nieruchomości. Można tam też zarabiać na obrocie wirtualnymi wartościami realne pieniądze. W jaki sposób się to dzieje, nie wiem.

Wiem tylko jedno, oto krok po kroku wchodzimy w świat rozsypany, świat, w którym dwie osoby mieszkające w jednym domu mogą żyć w różnych przestrzeniach.

Jeszcze 15 lat temu to, w jakim żyliśmy otoczeniu, determinowane było naszym miejscem zamieszkania i pracą. Dziś coraz częściej społeczeństwo tworzy się w sieci. Nie jestem socjologiem, ale intuicja mówi mi, że to, iż przenosimy swoje życie do Internetu, będzie miało kolosalny wpływ na nasze życie.

Nie chcę powiedzieć, że będzie to wpływ zły, ale niepokoi mnie, że dzieje się to tak po prostu. Że nikt nad tym się nie zastanawia. Nikt tego nie bada. Chociaż może się mylę, i jakieś instytuty naukowe pochylają się nad tym, tyle że świat o tym nie wie. Mógłby się dowiedzieć z sieci, ale nie zna adresu www.