Ruch prokuratury w sprawie śmierci fotoreporterki. Ula Olszowska nie zginęła w Tatrach przypadkiem?

FLESZ - Nauczyciele mogą przenosić wirusa?

Sprawą śmierci Uli Olszowskiej zainteresowała się Prokuratura Krajowa. - Akta sprawy wpłynęły do Małopolskiego Wydziału Zamiejscowego Departamentu do Spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji Prokuratury Krajowej w Krakowie, gdzie zostaną poddane analizie - mówi prokurator Ewa Bialik, rzecznik prasowa PK.

- Dopiero po jej zakończeniu będą mogły zostać podjęte dalsze decyzje co do biegu tego postępowania - dodaje.

Ula Olszowska wyszła z domu 28 lipca 2010 r. Najbliższym powiedziała, że idzie spotkać się ze znajomymi na Rynku w Krakowie.

- Wyglądałem za nią przez okno, od tyłu domu. Zobaczyłem jeszcze, jak znika mi z oczu. Ubrana była w kurtkę, miała górskie buty i plecak - mówił nam Adam Olszowski, ojciec Uli. Tak wspominał poranek, w którym po raz ostatni widział córkę.

Zaniepokojony jej zachowaniem, zadzwonił do Uli. Dziewczyna nie odebrała, jednak po kilku minutach oddzwoniła. Poinformowała, że idzie na Rynek Główny spotkać się ze znajomym. Dodała, że wróci w godzinach popołudniowych. Ojciec po godzinie 13 raz jeszcze próbował porozmawiać z Ulą. Bezskutecznie. Jej telefon był wyłączony.

Tymczasem o godzinie 10.40 dziewczyna wsiadła do autobusu linii Szwagropol. Miała kupiony bilet do Bukowiny Tatrzańskiej. Nigdy jednak tam nie dotarła. Wysiadła ok. godziny 14 w Poroninie. Dlaczego zmieniła decyzję o kierunku podróży? Tego nie wiadomo.

- Powiedziała mi co innego, a zrobiła co innego - skwitował Olszowski.

15 września ratownicy TOPR znaleźli ciało dziewczyny w potoku Roztoka, niedaleko wodospadu Siklawa. Sprawa trafiła najpierw do Prokuratury Rejonowej w Zakopanem, a potem do Prokuratury Okręgowej w Nowym Sączu.

Ostatecznie pod koniec grudnia 2011 r. prokuratura umorzyła śledztwo w sprawie nieumyślnego spowodowania śmierci Uli Olszowskiej. Zdaniem śledczych najbardziej prawdopodobna jest wersja, że dziewczyna zboczyła ze szlaku i podeszła nad brzeg potoku Roztoka. Tam miała się poślizgnąć lub stracić przytomność i wpaść do wody.

Sprawę zaginięcia Uli Olszowskiej opisaliśmy w marcu tego roku, w reportażu, który powstał przy współpracy z "Onetem". Dziesięć lat od tamtych wydarzeń dotarliśmy do osób i informacji, które rzucają nowe światło na sprawę.

Tajemniczy świadek przypadkiem zdradził szczegóły, które mogła znać tylko osoba wiedząca, co działo się z Ulą Olszowską w ostatnich chwilach jej życia. Dodatkowo wśród porozrzucanych rzeczy Uli znaleziono kilka przedmiotów, m.in. niebieską czapkę i górski kij, które nie należały do dziewczyny. Śledczy nigdy nie poszli tym tropem.

Dodatkowo obrażenia Uli były nietypowe. Zdaniem lekarzy, którzy proszą o anonimowość, takie urazy mogą powstać w wyniku ciągnięcia zwłok.

Góry były ulubionym miejscem spędzania wolnego czasu przez Ulę. Chodziła na wyprawy z innymi. Miała duże doświadczenie w trekkingach. Tydzień przed zaginięciem była na rodzinnej wyprawie na Babią Górę.

Adam Olszowski, znając zamiłowania córki, zaczął jej szukać w górach. Jeździł w Bieszczady, Beskidy, Tatry. Rozwieszał zdjęcia i wypytywał napotkane osoby.

Ula Olszowska zginęła najprawdopodobniej 29 lipca 2010 roku. Od tego dnia przestała m.in. korzystać ze swojego konta bankowego. Wskazywać też mogą na to wyniki sekcji zwłok.

Plecak Uli Olszowskiej znaleziono przy wodospadzie Siklawa. Jej ciało znajdowało się 150 metrów poniżej, w potoku Roztoka. Było niemal całkowicie rozebrane. Dziewczyna miała rozpięte spodnie i spuszczone poniżej kolan.

Peleryna z wywiniętymi rękawami została znaleziona 100 metrów od wodospadu. Oglądaliśmy zdjęcia, które zrobił ojciec Uli. Peleryna była potargana. Wyglądała, jakby została z niej zerwana.

Specjaliści z Zakładu Medycyny Sądowej w Krakowie nie wykluczyli, że przyczyną zgonu mogło być utopienie lub uduszenie.

Z pisma prokuratora o umorzeniu śledztwa: „W konkluzji sekcji zwłok podano, że badania pośmiertne nie pozwalają na określenie przyczyny zgonu pokrzywdzonej”.

Kiedy informacja o znalezieniu ciała Uli trafiła do mediów, policja odebrała telefon od mężczyzny. Odmówił on podania jakichkolwiek danych, umożliwiających ustalenie jego tożsamości.

Chciał podzielić się informacją, że pod koniec lipca 2010 roku przebywał w Tatrach w okolicy Siklawy i słyszał „podniesione głosy, w tym głos kobiety”. Dodatkowo miał widzieć w tamtym rejonie na szlaku samotną młodą kobietę, a także idącego za nią mężczyznę w towarzystwie małej dziewczynki.

Dorosły miał mieć zabandażowaną rękę i zachowywać się dziwnie. Wedle relacji dzwoniącego, tajemniczy mężczyzna miał polecić dziecku samodzielne udanie się do schroniska, a sam poszedł w kierunku kobiety.

Anonimowy mężczyzna łącznie zadzwonił do prowadzących śledztwo policjantów trzykrotnie. Wersji, którą przedstawił, nigdy nie potwierdzono.

Jednak przypadkiem mężczyzna zdradził szczegóły, które mógł znać tylko ktoś, kto widział Ulę Olszowską w ostatnich chwilach jej życia.

Śledczy ustalili, że mężczyzna dzwonił z numeru na kartę. Jednak nie zgłosił operatorowi swoich danych personalnych. Prokuratura uznała, że nie jest w stanie go przesłuchać.

Z naszych ustaleń wynika, że dzwoniący mężczyzna nie pochodził z Podhala.

Urszula Olszowska została pochowana na jednym z krakowskich cmentarzy w rodzinnym grobowcu. Wraz z nią spoczęły jej marzenia i plany na przyszłość. Tajemnica jej śmierci, pomimo upływu czasu, wciąż czeka na rozwiązanie.