Salon pod gruszą

Wszystko dla Jana Pawła II?

-Ico, nie podobało się jej? -____żachnął się Nauczyciel.
-Ależ skąd, podobało, tylko jakoś wszystko nie bardzo pasowało dosiebie -tłumaczyła Gospodyni. -No bo poparu dniach pobytu wPolsce już się zorientowała, co się tu dzieje, naco ludzie narzekają, jak im się żyje. Każdy chciał się wyżalić, jak to przedkimś "stamtąd". Aona już się odzwyczaiła odtakich problemów. Wszyscy ją namawiają, żeby naemeryturze wróciła doPolski, ale stwierdziła, że już by się nie potrafiła przystosować do____tutejszej rzeczywistości.
-Co to ma dorzeczy? -____zniecierpliwił się Urzędnik.
-Ano to, że ogólnie rzecz biorąc jest unas "wielkie żarcie" -nie mylić zobżarstwem -co już zzasady nie zgadza się ztym, czego uczył Jan Paweł II, którego tak niby kochamy isłuchamy -____ciągnęła Gospodyni.
-Tylko nie "niby" inie "my". Nie znoszę zbiorowej odpowiedzialności. Za____cokolwiek!- zdenerwował się Urzędnik.
-Wporządku -to: "niektórzy niby kochają". Bo nawet zokazji uroczystości rocznicowych nie potrafili zapomnieć opolitycznych rozgrywkach, osobistych urazach, sympatiach iantypatiach. Tego nie zaprosili, tamten nie przyszedł, ów się obraził - wyliczała Gospodyni. -Achyba naszemu Ojcu Świętemu nie oto chodziło. Napewno by wolał, żeby było mniej uroczyście, ale zato wwiększej zgodzie.
-To się unas chyba nigdy nie uda. Odwieków się tak działo -zauważył Nauczyciel. -Zawsze mi się wtakich sytuacjach przypominaprzysłowie: modli się podfigurą, adiabła ma zaskórą.
(BAR)