Skarpetka z parafiny

Skuteczna głównie w chorobach stawów

Ciepła parafina nakładana jest także na powstałe przykurcze, blizny oraz zrosty pooperacyjne. Zabieg zalecany jest również pacjentom z nerwobólami. Parafina ma ponadto zastosowanie w dychawicy oskrzelowej oraz wysiękowym zapaleniu opłucnej. Czasem stosuje się ją, by rozgrzać fragment ciała przed planowanymi ćwiczeniami.
Natomiast przeciwwskazaniem do tego zabiegu są wszelkie zmiany na skórze, jak pęknięcia czy owrzodzenia. Nie bez znaczenia jest także skłonność do powstawania krwiaków. Zabrania się wykonywania tego zabiegu u osób cierpiących na choroby naczyń krwionośnych lub mających tendencję do pękania drobnych naczyniek w skórze. Przeciwwskazaniami są także osteoporoza, choroba Sudecka (powikłanie po złamaniach) oraz ostre stany chorobowe, w tym szczególnie serca. Zabiegu nie wolno wykonywać, gdy chory ma żylaki lub czynną gruźlicę. Nie zostaną parafinoterapii poddane także osoby z miażdżycą albo hemofilią.
Sam zabieg jest bardzo prosty. Polega na nakładaniu (np. pędzelkiem) na bolące miejsce kilku warstw ciepłej parafiny. Jeżeli boli dłoń, stopa (choćby w przypadku RZS), terapeuta może je też zamoczyć w ciepłej parafinie. Tworzy się wtedy tzw. rękawiczka lub skarpetka parafinowa. Na powstały okład nakłada się folię, koc i przygniata woreczkiem z piaskiem. Czasem wykonuje się także maseczki z parafiny na twarz.
Co ważne, parafina ma tą fantastyczną cechę, iż bardzo długo trzyma ciepło. Podczas zabiegu kurczy się, co powoduje nacisk na skórę. W tym miejscu poprawia się krążenie i m.in. szybciej usuwane są toksyczne produkty procesu zapalnego. (AB)