Śmieją się ze mnie

Kamil Cyganik: Ujek się ucy

A ja chciałbym się uczyć do końca życia. Taki mam plan. Bo kto się nie uczy (i nie myślę tu rzecz jasna o minimach programowych szkoły powszechnej), ten się nie rozwija, a kto się nie rozwija, ten stoi w miejscu, a kto stoi w miejscu... Ech! Szkoda gadać!
Najszybciej rozwijają się dzieci. Im które młodsze, tym więcej chłonie świata, tym bardziej chce go rozumieć. Ta dziecięca otwartość na to, co nowe, wyraża się nieskończoną ilością pytań. Wiedzą o tym dobrze rodzice, którzy po tysiąc pięćset trzydziestym siódmym "a dlaczego?" dostają skurczu zaciśniętych szczęk.
Tymczasem niemal każda odpowiedź na zadane pytanie czyni nas mądrzejszymi, wiedzącymi więcej, bardziej rozwiniętymi. Gdy przestajemy zadawać pytania - przestajemy się uczyć. Ci, którzy się ze mnie śmie ją, już przestali pytać. Można powiedzieć: wyrośli ze swojej ciekawości. Ja jednak chciałbym Wam zdradzić moi ostomili pewną tajemnicę. Uwaga! Zdradzam! Wyrastanie z zadawania pytań nie jest obowiązkowe!
Byli w historii i są nadal ludzie, którzy nie przestali pytać: "Czy można opłynąć ziemię?" "Z czego składa się powietrze?" "Jak przesłać in formacje na duże odległości?" I wiele innych... Strach pomyśleć, gdzie bylibyśmy wszyscy, gdyby oni też wyrośli z zadawania pytań.
Wy też nie wyrastajcie zbyt wcześnie. A ŚDG jest znakomitym czasem na zadawanie pytań. Tak wiele mogą wam opowiedzieć przyjaciele z dalekich stron!
Wasz Ujek Wojtek