Smutny scenariusz

Kręcąc przełącznikiem TV

Dawniej prawie każdy ośrodek TVP współpracował z centralą często, jednak krakowski wyróżniał się zarówno ilością, jak i jakością propozycji przedstawianych na antenie ogólnopolskiej. Dziś są tylko ślady tej działalności. Prawdopodobnie mizerny pułap możliwości wyznaczony w Warszawie spowodował to, że słowo ambicja na Krzemionkach prawie już nic nie znaczy, chociaż można powiedzieć, że ostatnio w Krakowie coś jakby ruszyło z miejsca. Rozmowy Piotra Legutki dziennikarski krajobraz na Krzemionkach nieco ożywiają. Nie są - jak większość tego typu programów w TVP - odfajkowaniem sprawy, gadaniem o wszystkim i o niczym bez względu na porę dnia i roku. Trochę poprawiło się również w reporterskich dociekaniach, ale dotyczy to raczej dociekań w sferach artystycznych. Stało się to za sprawą cyklu "Portrety", który przybliża ludzi z kręgu sztuki w dość niekonwencjonalnej formie.
Dobrym przykładem było zaproszenie do współpracy Zbyluta Grzywacza, na co dzień artysty malarza o ugruntowanej renomie. Oprócz znanych już wszystkim zalet, przedstawił się w telewizji również jako świetny gawędziarz, mając niezwykle interesujący krąg znajomych, których właśnie na ekranie nam przedstawia. Jakże piękny był reportaż z panią Dzidianą, wieloletnią modelką w Akademii Sztuk Pięknych, postacią trochę z rzeczywistości, trochę z baśni, trochę z dramatu, a przede wszystkim z życia. To był uroczy obraz.
Wreszcie ktoś sięgnął po stare taśmy przechowywane na Krzemionkach, ponoć w jakichś czeluściach. W ten sposób właśnie trafiła niedawno na ekran dyskusja Zbigniewa Święcha z Krystyną Zbijewską i nieżyjącym już Karolem Estreicherem o spuściźnie artystycznej Stanisława Wyspiańskiego. Rzecz nakręcono pewnie w latach 70. Święch - zdaje się - trochę podobnych programów na Krzemionkach pozostawił. Niechże więc ktoś sięgnie jeszcze głębiej...
Tomasz Domalewski