Sposób na chandrę

Barbara Rotter–Stankiewicz: ZA MOICH CZASÓW

Jak zdefiniował to sampoczucie Boy: "Smutek w duszy mojej mieszka i tak gryzie mnie jak weszka. Gryzie duszę moją biedną, o co – to już wszystko jedno...”.

Nie pomagają wtedy żadne racjonalne argumety w stylu: przecież nic złego się nie dzieje, nie leżę w szpitalu, nie jestem bezdomna ani bezrobotna, inni mają gorzej itd. itp. Bo gdy wpadnie się w chandrę, przykre drobiazgi, na które zwykle macha się ręką, stają się Himalajami nieszczęścia, a codzienność przytałacza jak głaz narzutowy.

Moja mama miała wtedy na siebie bardzo prosty, ale skuteczny sposób: stawała przy stole, waliła w niego pięścią i powtarzała czteroliterowy brzydki wyraz. Po którymś razie, zależnie od nasilenia chandry, zaczynała się śmiać i wracała do rzeczywistości. Z brzydkim wyrazem związana też była inna poprawiająca sampoczucie "terapia”: wymieniało się nazwy ulic, tyle że słowo ulica zamieniało się na d.... Prymitywne, ale skutek gwarantowany. Bo kto się nie roześmieje, słysząc o d... Krzywej, Kupa, Potrzask, Krowoderskich Zuchów albo Telimeny...

To były sposoby na chandrę lekkiego kalibru; na cięższą skutkowały: pójście do fryzjera, kupienie nowego ciucha, zabranie się do prania albo intensywnego sprzątania domu, a na najcięższą – rozmowy z przyjaciółmi.

To ostatnie rozwiązanie jest zresztą najskuteczniejsze i działa zawsze, a zrealizować je łatwiej niż kiedykolwiek, bo nawet jeśli nie da się spotkać z kimś, zawsze, bez względu na odległość, można pogadać przez telefon albo skype’a.

Ale preferowane dziś sposoby na tę przypadłość są bardziej wyrafinowane. Przede wszystkim nie używa się już określenia chandra – zastąpiło je: obniżenie nastroju, spleen i depresja. O samodzielnym wyjściu z tego dołka nie ma mowy – konieczna jest pomoc specjalisty: psychologa, psychoanalityka, a w skarajnych przypadkach – psychiatry. Lekarz duszy, zwierzenia na kozetce, psychoterapia...To, z czego dawniej kpliliśmy, oglądając zachodnie filmy, stało się już i naszą rzeczywistością.