Dzisiaj jest tak, że każdy może sobie napisać w Internecie co chce i jak chce i trudno z tym walczyć. Teoretycznie jesteśmy w większości tego świadomi, ale praktyka wypada różnie. Sama kilka razy klikałam sobie nazwę jakiegoś produktu i natrafiłam na komentarze internautów na jego temat.
Ale po co to wszystko piszę? Otóż szukam pracy i natrafiłam na ofertę nieco osobliwą, ale dla mnie na pierwszy rzut oka interesującą. Zawód nazwany był: redaktor PR a praca polegać miała na pisaniu krótkich tekstów reklamowych. Wysłałam aplikację. Dostałam odpowiedź, że mam się zgłosić w dane miejsce na drugi etap rekrutacji. Jednak, rzecz dziwna, zastrzeżono, żebym się pospieszyła z potwierdzeniem przybycia, ponieważ decyduje kolejność zgłoszeń. Sala, w której miało odbyć się spotkanie była przeznaczona na 30 osób i nie mogła więcej pomieścić.
Spotkanie odbyło się w niedzielę i miało trwać dwie godziny. Weszłam do pomieszczenia gdzie siedziało może pięć, siedem osób (kłamstwo nr 1), na rozpoczęcie „wykładu- szkolenia” czekaliśmy dobry kwadrans (kłamstwo nr 2). Po upływie tego czasu wszedł młody mężczyzna, który bez przywitania się z nami i przeproszenia za spóźnienie zaczął mówić. Używał współczesnej, okraszonej angielszczyzną nowomowy, której nienawidzę, kalecząc przy okazji bez litości rodzimy język. Mówił, że założył firmę w lutym, że działa wyśmienicie, że praca jest łatwa, lekka i przyjemna a pracując dwie godziny dziennie można zarobić w miesiącu ponad 600 zł. Wystarczy tylko pisać krótkie reklamy na forach internetowych. Na forach internetowych? – zapytałam samą siebie. Chodzi o bezpośrednie dotarcie do klienta – zapewniał pan …
Ale spryt firmy nie polegał tylko na wymyśleniu tego sposobu zarobkowania. Nie chodzi bowiem o nachalne reklamowanie danego produktu. Najpierw trzeba zyskać zaufanie klienta. A jak to zrobić? Najpierw trzeba pisać neutralne posty, żeby się nie kapnęli kim się jest.
Nie wytrzymałam: - chodzi o to, żeby się podszywać za użytkowników danego produktu?
-Tak- bez zbytecznych ceremonii odparł nasz prelegent.
Warto wspomnieć przy tym, że chłopak nie patrzył się na nas, tylko ukradkiem z rzadka zerkał spod swojego laptopa- zdecydowanie unikał naszego kontaktu wzrokowego.
Ale to wszystko nie jest jeszcze najgorsze. Po prezentacji zaczęły się pytania. Myślałam, że ludzie będą oburzeni tym wykładem, że wyjdą, że coś powiedzą. Nic takiego! Oni zadawali pytania w stylu: czy kwota jest netto czy brutto. Załamałam ręce. Na koniec pan zapytał się kto chce podjąć współpracę i prawie wszyscy się zgłosili…
Nie mam nic przeciwko PR-owi, przeciwko reklamom, chociaż denerwuje mnie to, że gwałcą mnie przez oczy i uszy, że nie mogę oglądnąć sobie filmu i jeść kolacji nie obserwując przy tym płynu do toalet i podpasek tudzież środków na hemoroidy, co obserwowaliśmy już w Dniu Świra. Przypomniał mi się natychmiast Truman Show, gdzie żona w domu reklamuje płatki śniadaniowe a zdezorientowany mąż nie wie co się dzieje. Sądzę, że wszystko niestety idzie w tym kierunku. Nie wiem czy to jest zgodne z prawem czy nie, ale dla mnie to jest po prostu obrzydliwe. Może niedługo firmy będą nam płaciły za to, żebyśmy oszukiwali swoją rodzinę i przyjaciół zachwalając produkt X, którego na oczy nie widzieliśmy i będziemy za to dostawać pieniądze. Smutno mi się robi. W każdym razie z wielką ostrożnością, jeśli w ogóle, będę czytała internetowe porady.
Klara
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
