Sprzynta, sprzynciki stare i nowe a i takie wiekuiste

Wanda Czubernatowa: GRULE ZE SOLOM

Młotki, młotecki, młoty, klysce, klyscotki, piły, piłki, jakiesi stare kowadło, kosy na kosisku i bez, koła od woza i auta, dziadek strugalny, ośniki, siykiyrecki i ciupazki, cieślice, łopaty, sufle, śtychówki, w kiesyni kozicek,  u spinki przekolac do fajki, we futrynie igły, igiełki, kyrpcorki. Na staryj grusce, na suchej gałęzi wisom stare grabki prawie bez zębów, widły siynne i gnojne posły na złom, ostały ino śtyliska...
Ale u Franka stoi pod jatom ciągnicek i przerózne osprzęta, a to kosiarecka, a to trząsac do gnoja, pług, brona, spręzynówka! Cało nowocesność. Jesce u stryka wisom pod bońtem stare pasy i lyce, chomonto i podkłod, koło budy orcyk i woga, ogryzione przez cas pamiątki po koniku Kubusiu. Co to ludzie nie nawymyślajom, coby se ulzyć w robocie! Lynistwo ludzkie nie zno granic! Mechanicne sprzęta na drodze, w oborze i w izbie. Zodno baba już nie robi masła w maśnicce, ba mo tipałery i rózne miksery i parzoki. Hej. A koło nasego obejścia dalej kopiom i grzebiom duzom koparom i małom kopareckom. Jakie to wszystko zgrabne, uzytecne, nie do uwierzynio! Tyn parobecerk, co kieruje tym sprzętem, tyn co śpiywo piyknie po góralsku, za pore chwilek wykopie dziure jakom chce, to zaś kamycek wyrwie, zasuje co trza, pozbiyro okrusyny gliny, jej jej! I tak se myśle, kielo to przeróznych sprzętów poginyło, posło w ogień i niepamięć, cy jaki ocaleje i zostanie na wieki?
Cosik mi godo, ze cheba ino osobisty sprzęcik chłopski, rękom Boskom stworzony, hej hej! To to to!
Wyboccie drodzy cytający, w poprzednim felietonku babka narobiła osobistych byków: mo być dwa jarmaki temu, a nie "wemu", teroz zajmuje sie, a nie "zjamuje", duzo kontentno a nie "dozo", studzienki, a nie "sudzienki", i krakowioki, a nie "krakowiki"! Mój Boze! Nie dość, ze babce zęby wylatujom, to jesce i literki z wyrazów! E, tyn PESEL! Kruca!
BABKA KRZYSIA