Stomatolodzy. Ważne informacje. Użyteczne wskazówki. Przydatne adresy.

Każdy dentysta, chcący rozpocząć pracę na terenie Wielkiej Brytanii, musi zarejestrować się w tutejszej Izbie Dentystycznej (General Dental Council). Wykonywanie praktyki bez takiego zgłoszenia podlega karze. Rejestracja w GDC przebiega dwuetapowo. Na początku kandydat do pracy w charakterze dentysty wypełnia formularz, który zawiera pytania o podstawowe dane dotyczące wykształcenia i praktyki zawodowej. Po wstępnej akceptacji GDC kandydat składa obszerny wniosek rejestracyjny, wraz z odpowiednimi dokumentami. Dla potrzeb rejestracji wymagane jest przede wszystkim zaświadczenie z Okręgowej Izby Lekarskiej o zgodności programu ukończonych przez dentystę studiów z europejską dyrektywą szkolenia dentystów (Dental Training Directive). Polscy dentyści nie mają problemu z uzyskaniem takiego zaświadczenia, ponieważ program kształcenia na polskich uczelniach niemal zawsze odpowiada wymogom tej dyrektywy. Pozostałe dokumenty, które należy dołączyć do wniosku rejestracyjnego, to kopie dyplomu ukończenia studiów i dyplomu specjalizacji, kopia prawa wykonywania zawodu, oryginał zaświadczenia potwierdzającego czas wykonywania zawodu lekarza (minimum 3 lata w ciągu ostatnich 5 lat), wydawanego przez Okręgową Izbę Lekarską, oryginał zaświadczenia o niekaralności zawodowej, również wydawanego przez Okręgową Izbę Lekarską, kopię dokumentu stwierdzającego fakt zmiany nazwiska (jeśli taki miał miejsce) oraz potwierdzenie uiszczenia opłaty rejestracyjnej. Proces rejestracji w GDC trwa około 4 tygodni.
Aby podjąć pracę jako dentysta na terenie Wielkiej Brytanii, oprócz wymogu posiadania wykształcenia kierunkowego i doświadczenia zawodowego (co należy wykazać już przy rejestracji w GDC), polscy lekarze muszą spełnić jeszcze kilka innych warunków. Wśród nich znajduje się wymóg znajomości języka angielskiego na poziomie przynajmniej średniozaawansowanym (najlepiej potwierdzony przez zdanie egzaminu UBELT lub IELTS), wymóg dobrego stanu zdrowia oraz gotowości do pracy w ramach rocznego lub dłuższego kontraktu.
Zarobki dentystów pracujących w ramach brytyjskiego NHS są bardziej przewidywalne, bo zagwarantowane kontraktami. Średnio wynoszą one 50 000 funtów brutto rocznie, plus zysk z zabiegów, które nie są refundowane przez NHS. Zarobki w prywatnych gabinetach dentystycznych są zależne od liczby wykonanych zabiegów i zysku całego gabinetu. Więcej informacji: National Health Service (NHS) -**www.nhs.uk; Naczelna**Izba Lekarska -**www.nil.org.pl; agencja pracy Saint George International Polska**Sp. z**o.o. -**www.sgipolska.pl.(DUE) **

Stomatolodzy w Irlandii muszą zarejestrować się w Dental Council. Na jej stronie internetowej znajdują się wszystkie informacje dotyczące rejestracji oraz formularze do wypełnienia (www.dentalcouncil.ie). Dokumenty niezbędne do zapisania się to dowód tożsamości i kopia dyplomu ukończenia studiów kierunkowych - przetłumaczona na język angielski. W formularzu wypełniamy rubryki dotyczące wykształcenia i kwalifikacji oraz historii naszego zatrudnienia.
Pracodawca w Irlandii oczekuje od kandydata do pracy doświadczenia zawodowego (co najmniej trzyletniego) oraz dobrej znajomości języka angielskiego w mowie i piśmie. Wymaga przetłumaczonych na język angielski dokumentów potwierdzających ukończenie szkoły medycznej oraz kursów. Więcej informacji: www.dentalcouncil.ie; www.dentist.ie; www.jobmed.pl; Oferty pracy: www.jobs4medical.co.uk; www.imsrecritment.com; www.jobs.ie; www.bestjobs.ie.
(WALCZ)

Szwedzi cenią polskich dentystów i chętnie korzystają z ich usług. Do niedawna nasi specjaliści mogli szukać pracy w niewielkich, prywatnych klinikach, w których mieściły się z reguły dwa gabinety stomatologiczne. Obecnie, w Sztokholmie, powstała firma, która zatrudnia wyłącznie polskich stomatologów. Jej ofertę można znaleźć w Internecie, a aplikować on-line. Różni się ona od pozostałych między innymi godzinami otwarcia oraz cenami usług. Większość szwedzkich dentystów nie pracuje wieczorami ani w weekendy. Wspomniana klinika jest wyjątkiem, ponieważ przyjmuje pacjentów przez siedem dni w tygodniu. Wymagania, jakie stawia się lekarzom, obejmują znajomość języka angielskiego i przynajmniej trzyletnie doświadczenie w zawodzie. Nie muszą oni znać języka szwedzkiego. W Szwecji duży nacisk kładzie się na komputerową dokumentację pacjenta. Początkujący lekarz może liczyć na 25 000 koron szwedzkich miesięcznie, a ten bardziej doświadczony nawet na 60 000. Średnia płaca wynosi 31 000 koron szwedzkich (1 korona = 0,4 zł). Więcej informacji (i**oferty pracy): www.ams.se -**szwedzki Urząd Pośrednictwa Pracy; oferty pracy: www.jobbline.se, www.jobbfinder.se (strony w**języku szwedzkim), www.forum.szwecja.pl.(GEB) **

Aby ubiegać się o posadę stomatologa w Hiszpanii, należy uzyskać weryfikację dyplomu. W pierwszej kolejności trzeba udać się do Ambasady Hiszpanii w celu uzyskania zgodności kopii paszportu z oryginałem. Następnie w Biurze Radcy ds. Edukacji wypełnić odpowiedni wniosek i przedstawić tłumaczenie przysięgłe, kopię oraz oryginał następujących dokumentów: dyplomu, zaświadczenia o Zgodności Zawodu Lekarza z Dyrektywami Unii Europejskiej (z Okręgowej Izby Lekarskiej), zaświadczenia o niekaralności zawodowej (z Okręgowej Izby Lekarskiej) oraz oryginał i potwierdzoną kopię paszportu. Procedury można również dokonać w Madrycie w Biurze Ministerstwa Edukacji i Kultury (Registro del Ministerio de Educación y Cultura). Obecnie w Hiszpanii praktycznie nie ma ofert pracy dla stomatologów. Więcej informacji: www.zanimwyjedziesz.eu.
(SKI)

W Finlandii dyplomy akademii medycznej i prawo wykonywania zawodu lekarza są uznawane automatycznie. To, czy zostaniemy przyjęci do pracy leży jedynie w gestii przyszłego pracodawcy. Stomatolodzy nie są zobowiązani również do zdania egzaminu z języka. Jednak znajomość fińskiego, szwedzkiego lub angielskiego jest bardzo istotna przy podjęciu praktyki lekarskiej. Europejskie Służby Zatrudnienia Eures podają aktualnie około 50 ofert pracy dla stomatologów. Niektórzy pracodawcy zapewniają zakwaterowanie.
W Finlandii uznawane są cztery specjalizacje stomatologiczne: ortodoncja, chirurgia szczękowo-twarzowa, publiczna opieka stomatologiczna oraz stomatologia kliniczna. Chirurgia stomatologiczna została niedawno połączona z chirurgią szczękowo-twarzową w jedną specjalizację lekarską. Specjalistów szkoli się w szpitalach i na uniwersytetach. Szkolenie takie trwa 3 lata, a w przypadku chirurgii szczękowo-twarzowej 6 lat. Wszystkie kończą się egzaminem uniwersyteckim. W ramach praktyki prywatnej pracuje w Finlandii blisko 2700 stomatologów, którzy świadczą około 70 proc. usług stomatologicznych dla dorosłych pacjentów. Więcej informacji: www.nil.org.pl -**strona**Naczelnej Izby Lekarskiej; www.eures.praca.gov.pl -**Europejskie Służby Zatrudnienia; www.mol.fi -**Fińskie Ministerstwo Pracy (strona**w**języku angielskim, fińskim i**szwedzkim); Ambasada RP w**Helsinkach -**www.helsinki.polemb.net(BIER) **

Stomatolog to we Włoszech jeden z tzw. zawodów sanitarnych. Aby polscy dentyści mogli podjąć pracę we Włoszech, powinni złożyć zestaw dokumentów w Ministerstwie Zdrowia w Rzymie. Wymagane papiery to: dyplom poświadczający zdobyte wykształcenie, zaświadczenie o prawie do wykonywania zawodu, zaświadczenie o kwalifikacjach do wykonywania zawodu oraz dokumenty o przebiegu pracy zawodowej. Wszystkie dokumenty powinny zostać przetłumaczone na język włoski przez biegłego tłumacza, a ich prawdziwość musi zostać potwierdzona w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w Polsce. Stomatolog ubiegający się o potwierdzenie swoich uprawnień we Włoszech, powinien złożyć dwa komplety takich dokumentów. Nie warto jednak składać oryginału, jako że dokumenty nie zostaną zwrócone. Korzystniej jest zatem złożyć potwierdzone kopie. Lekarz dentysta ma także obowiązek zapisania się do rady lekarzy, chirurgów i dentystów na terenie Włoch. Koszt rocznych składek wynosi ok. 100 - 200 euro. Stomatolog może zarobić we Włoszech miesięcznie ok. 1500 - 2000 euro netto. Więcej informacji: Ministero della Salute (ministerstwo zdrowia) -**www.ministerosalute.it; Federazione Nazionale degli Ordini dei Medici Chirurghe e**degli Odontoiatri (FNOMCEO) -**www.fnomceo.it;La Societa" Italiana**di Medicina**Generale (stowarzyszenie medyczne) -**www.simg.it; Ambasada Włoch w**Polsce -**www.italianembassy.pl; http://labor.org.pl -**Stowarzyszenie Integracji Świata Pracy; www.epraca.com -**oferty pracy we Włoszech; www.eures.praca.gov.pl -**europejskie służby zatrudnienia; www.quanta.com -**biuro pośrednictwa pracy; www.infopolonia.it -**strona**informacyjna**dla Polaków wyjeżdżających do**pracy we Włoszech; Włoskie portale z**ofertami pracy: www.interinaleitalia.it; www.stepstone.it; www.bancalavoro.it; www.jobpilot.it.(MAKU) **

Stomatologia, tak jak inne profesje zaliczane do medycznych, należy do grupy zawodów regulowanych, w których przypadku uznawanie kwalifikacji regulują tzw. dyrektywy sektorowe. Do dziedziny stomatologicznej odnoszą się: 78/686/EWG z 25 lipca 1978 r. w sprawie wzajemnego uznawania dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji osób wykonujących zawód lekarza dentysty, łącznie ze środkami mającymi na celu ułatwienie skutecznego wykonywania prawa przedsiębiorczości i swobody świadczenia usług oraz 78/687/EWG z 25 lipca 1978 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych w zakresie działalności lekarzy dentystów. Lekarz stomatolog pochodzący z Polski nie powinien mieć problemów z uznaniem kwalifikacji. Musi przedłożyć swoje dokumenty odpowiedniej izbie stomatologów danego landu, w którym zamierza podjąć pracę.
W Niemczech zmalało zainteresowanie kształceniem się w kierunku medycyny, także stomatologii, ze względu na ostre zarządzenia tamtejszych kas chorych (ograniczenie zakresu usług, zmniejszenie wysokości płac). Dlatego właśnie specjaliści spoza Niemiec mają szansę na zatrudnienie, a zarobki w tej dziedzinie nadal mimo wszystko są dość wysokie. Specjalista z pięcioletnim stażem zarabia miesięcznie ok. 3000 euro na rękę.
Dentyści w Niemczech są bardzo drodzy, gdyż państwo przestało płacić za tego typu leczenie i obywatele sami muszą ponosić zazwyczaj całość kosztów zabiegów. Coraz częściej nasi niemieccy sąsiedzi przyjeżdżają leczyć swoje uzębienie właśnie w Polsce. Więcej informacji: www.justlanded.com/; www.ec.europa.eu; www.niemcy.zachlebem.info/medycyna.html; www.mp.pl/praca/?PHPSESSID=1C9677256CAC4274B7BC768C315E5B48
(MAP)

W Grecji dokumenty przesyła się do departamentu zdrowia danego miasta, w którym zamierza się pracować. Władze przyjmują wniosek i rozpatrują go w ciągu 3 miesięcy. W przypadku decyzji odmawiającej uznania kwalifikacji lekarskich, istnieje możliwość odwołania się od postanowienia w sądach krajowych. Zgodnie z dyrektywami Unii Europejskiej, władze są zobowiązane do uznania kwalifikacji stomatologicznych uzyskanych w ojczystym kraju. Wymagane dokumenty: podanie o pracę, dyplom potwierdzający uzyskanie tytułu "lekarz-dentysta" uzyskany w jednym z krajów członkowskich, dokument poświadczający zdobycie danej specjalizacji wydany przez Centrum Egzaminów Medycznych. Ponadto niezbędne jest załączenie opinii poświadczającej dobrą reputację, fotografii, oświadczenia o znajomości języka greckiego, dowodu wniesienia opłaty i pozwolenia na pobyt i pracę. Wszystkie dokumenty muszą zostać przetłumaczone na język grecki przez tłumacza przysięgłego. Pracy należy szukać w gazetach codziennych, albo w pismach medycznych wydawanych przez Panhellenic Medical Association. Więcej informacji: Greek Association of General Practitioners -**www.elegeia.gr; Panhellenic Medical Association -**www.pis.gr.(ŁAB) **

Polscy stomatolodzy zainteresowani podjęciem pracy na greckim terytorium wyspy powinni przede wszystkim wykazać się bardzo dobrą znajomością języka angielskiego, ewentualnie greckiego, potwierdzoną specjalnymi certyfikatami. Muszą również uzyskać zaświadczenie potwierdzające, że posiadają kwalifikacje zgodne z wymaganiami wynikającymi z przepisów prawa Unii Europejskiej w postaci przetłumaczonego na język angielski dyplomu ukończenia studiów wyższych. Dodatkowym, często wymaganym przez pracodawcę dokumentem jest zaświadczenie o przebiegu minimum trzyletniej praktyki zawodowej, w postaci zaświadczenia z poprzedniego zakładu pracy, również w języku angielskim. Zatrudnienia najlepiej szukać za pośrednictwem Publicznego Serwisu Zatrudnienia (obywatel polski może zarejestrować się w dowolnym Lokalnym Biurze Pracy (District Labour Office), Lokalnego Biura Pracy, w prywatnych agencjach pośrednictwa pracy, które muszą posiadać ważną licencję wydaną przez cypryjskie Ministerstwo Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Średnie wynagrodzenie na Cyprze to ok. 800 funtów cypryjskich - mniej więcej 6400 zł. W przypadku stomatologów jest ono dużo wyższe i może wynieść nawet 1200 funtów cypryjskich za miesiąc (1 CYP = 7,20 PLN). Nadgodziny wypłacane są w wysokości 150 proc. stawki podstawowej za pracę w zwykłe dni oraz 200 proc. za pracę w soboty, niedziele i święta. Zdarza się, że pracodawca zapewnia zakwaterowanie (10 proc. potrącane z wynagrodzenia) i pokrywa koszty podróży. Więcej informacji: www.pracaweuropie.edu.pl; www.hrdauth.org.cy -**uznawanie dyplomów w**celach zawodowych; www.pescps.dl.mlsi.gov.cy -**cypryjskie, publiczne służby zatrudnienia; www.eures.praca.gov.pl/. (GRU) **

Ze względu na niewystarczającą liczbę stomatologów w Holandii poszukiwani są tam lekarze tej specjalizacji z innych krajów. Po wejściu do Unii Europejskiej polscy dentyści nie mają większych problemów z uzyskaniem prawa do wykonywania zawodu w Holandii. Tę kwestię reguluje unijna dyrektywa zakładająca, że wszystkie dyplomy wydawane przez uczelnie medyczne państw Unii są równoważne. Wynika z tego, że polski dyplom będzie uznany w Holandii automatycznie, a stomatolog otrzyma wpis do narodowego rejestru BIG (odpowiednik polskich Izb Lekarskich). Dyrektywa określa też między innymi, jakie przedmioty i w jakim wymiarze godzinowym muszą być zawarte w programie kształcenia. Polskie uczelnie medyczne już od kilku lat stosują program zgodny z tą dyrektywą. Jednak lekarze-dentyści muszą legitymować się doświadczeniem zawodowym, bo automatyczne uznawanie dyplomów dotyczy tylko osób, które podjęły naukę w roku akademickim 2003-2004 i później.
Osoba, która otrzymała dyplom przed 1 maja 2004 r., teoretycznie musi legitymować się doświadczeniem zawodowym - minimum trzy lata w ciągu ostatnich pięciu lat. Jednak również stomatolodzy z mniejszym stażem mają szanse na pracę. Okręgowe Izby Lekarskie wystawiają zaświadczenia, że dana osoba kształciła się wg programu obowiązującego w Unii. Taki dokument wystarczy, aby podjąć pracę za granicą. Polski stomatolog nie musi zdawać egzaminu z języka obcego, wystarczy złożenie zaświadczenia o znajomości języka w stopniu umożliwiającym wykonywanie zawodu. Duża część polskich stomatologów zatrudniana jest w państwowych bądź prywatnych klinikach, w laboratoriach dentystycznych. Jednak najpopularniejszą formą prowadzenia działalności w Holandii jest tzw. samozatrudnienie. Dotyczy wolnych zawodów, w tym stomatologów. Od osób chcących prowadzić własny gabinet dentystyczny wymagane są dodatkowe dokumenty (np. referencje, licencje itp.) pozwalające na wykonywanie zawodu i prowadzenie własnej działalności.
Najpierw należy zarejestrować się w Holenderskiej Izbie Przemysłowo-Handlowej (www.kvk.nl/) oraz w urzędzie podatkowym. Następnie w Urzędzie Imigracji i Naturalizacji (www.ind.nl/EN/index.asp) złożyć dokument o zarejestrowaniu działalności, jej opis, biznesplan, dowód rejestracji w urzędzie podatkowym, kopię zakupu lub kontraktu na wynajem pomieszczenia z przeznaczeniem na siedzibę gabinetu. Więcej informacji: www.vakbond.startpagina.nl**(zestawienie wszystkich związków zawodowych w**Holandii); www.tandarts.nl; www.wehhaga.nl/pol/zatrudnienie.html; www.tandartsennet.nl; www.minvws.nl/ (Ministerstwo Zdrowia w**Holandii); www.nmt.nl (holenderskie stowarzyszenie dentystów -**Dutch Dental Association); www.dentist4all.com/index-pl.html (organizacja udzielająca pomocy stomatologom w**przeniesieniu do**pracy w**Holandii). Strony internetowe z**ofertami pracy: www.monsterboard.nl/; www.tandartsennet.nl/.(JKL) **

Od stomatologów w Norwegii wymaga się bardzo dobrej znajomości języka angielskiego oraz umiejętności pracy w zespole, często międzynarodowym. Wykształcenie wyższe i co najmniej 5-letni staż są obowiązkowe. Dla potencjalnych pracodawców bardzo istotne jest także to, czy pracownik wykazuje motywację do własnego rozwoju (gotowość do uczestniczenia w szkoleniach czy kursach języka norweskiego). Co prawda popyt na stomatologów jest w Norwegii duży (średnia wieku norweskiego dentysty wynosi 62 lata), lecz ofert w języku polskim znajdziemy niewiele. Zatrudnienia najlepiej szukać na norweskich portalach pracy, niektóre z nich dostępne są w języku angielskim www.aetat.no/, www.skatteetaten.no/ lub w języku norweskim na stronie Europejskiego Portalu Mobilności Zawodowej Eures. Osoby, które chcą szukać zatrudnienia na miejscu, muszą liczyć się z wymogiem rejestracji w placówce publicznych służb zatrudnienia (Aetat), jeśli zamierzają przebywać w Norwegii przez okres dłuższy niż 6 miesięcy. Muszą także zdobyć pozwolenie na pobyt z uprawnieniami do podjęcia pracy, co wiąże się najczęściej z konkretną ofertą zatrudnienia zaproponowaną wcześniej przez norweskiego pracodawcę. Natomiast dla osób znających język norweski najlepszym sposobem na samodzielne poszukiwanie pracy będzie bezpośredni kontakt z tamtejszymi firmami poprzez strony: www.gulesider.no czy www.kvasir.no/firmasok. Więcej informacji: www.nav,no; www.wehoslo.com/polski.
(DAG)

Zatrudnienie znaleźć można w gabinecie prywatnym lub powiązanym umową z islandzką służbą zdrowia. W pierwszym przypadku wynagrodzenie ściśle zależy od liczby wykonywanych zabiegów, a dochody mogą być bardzo wysokie. W drugim: podpisywany na ok. cztery lata kontrakt gwarantuje stałą pensję i określoną liczbę godzin pracy, a dodatkowe korzyści finansowe można uzyskać wykonujące usługi nie refundowane przez państwo. Aby pracować w Islandii, lekarz stomatolog musi posiadać wykształcenie zawodowe i co najmniej 3-letni staż odbyty w ciągu ostatnich pięciu lat. Aby uzyskać prawo do wykonywania zawodu, należy w islandzkim Ministerstwie Zdrowia złożyć wniosek o przyznanie licencji. Do wniosku dołączyć trzeba kserokopię dowodu osobistego (potwierdza obywatelstwo kraju UE) oraz przetłumaczone na język islandzki dokumenty: kopie dyplomów ukończenia studiów i dyplomu specjalizacji, kopię prawa do wykonywania zawodu, a także wydawane przez Okręgową Izbę Lekarską: zaświadczenie potwierdzające posiadanie specjalizacji równorzędnej ze specjalizacją wymienioną w przepisach UE, oryginał zaświadczenia potwierdzający okres wykonywania zawodu (minimum 3 lata), oryginał zaświadczenia o niekaralności zawodowej. Każdy stomatolog ubiegający się o przyznanie prawa do wykonywania zawodu musi zdać egzamin ze znajomości języka islandzkiego. Więcej informacji: http://eng.heilbrigdisraduneyti.is/; www.tannsi.is/ -**Islandzkie Towarzystwo Stomatologiczne; www.leit.is/ -**dobra islandzka wyszukiwarka; www.forum.iceland.pl/ -**prężnie działające forum. Jego użytkownicy wymieniają doświadczenia związane z**pracą w**Islandii.(SPA) **

W Królestwie Danii brakuje stomatologów, a cena usług dentystycznych jest wysoka. Dlatego też pojawiły się firmy z Niemiec i ze Szwecji, które oferują tańsze usługi stomatologiczne. Obniżkę kosztów chcą osiągnąć zatrudniając cudzoziemski, w tym polski, personel. W Danii uznawane są dwie specjalizacje stomatologiczne: chirurgia stomatologiczna i ortodoncja. W obu przypadkach wymagane są studia specjalistyczne. Od polskiego kandydata oprócz dyplomu z zakresu stomatologii oczekuje się także dobrej znajomości angielskiego. Krajowa Rada Zdrowia może wymagać odbycia dalszych kursów oraz może przeprowadzić ustny sprawdzian z języka duńskiego. Więcej informacji: Dansk Tandlageforening (Duńskie Towarzystwo stomatologiczne), e-mail. [email protected];
(DŁ)