Dziś mija dwadzieścia lat od strajku, niecodziennego nawet w tamtym, gorącym czasie. Rano 17 sierpnia 1981 r. w Krakowskiej Drukarni Prasowej (wówczas mieszczącej się na parterze Pałacu Prasy przy ul. Wielopole 1) ogłoszono pogotowie strajkowe, o godz. 13 stanęły maszyny. Na zamkniętej bramie wywieszono napisy "Strajk okupacyjny". Rozpoczęły się "Dni bez prasy". W Krakowie, gdzie Ryszard Lebiest, szef "Solidarności" drukarskiej, i jego koledzy wykazali się umiejętnością przewidywania, strajk rozpoczęto dzień wcześniej niż zapowiadała Krajowa Komisja, skutecznie ograniczając przeciwdziałania.
"Stwierdzamy, że monopolistyczne sprawowanie władzy nad nad środkami przekazu jest instrumentem potęgowania napięcia społecznego. (...) Uważamy, że środkiem obrony przed atakami władzy na `Solidarność` za pomocą środków przekazu musi być strajk w środkach masowego przekazu" - stwierdzał apel Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ "Solidarność".
"Telewizja, radio i część prasy zmuszane są do działań sprzecznych z ich rolą środków porozumienia społecznego" - sygnalizował Zarząd Główny Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, ze Stefanem Bratkowskim czele, w oświadczeniu z 10 sierpnia 1981 roku.
"Wiarygodność jest naszym zawodowym i moralnym obowiązkiem. Musimy jej bronić - niezależnie od przekonań, poglądów i sympatii" - napisali uczestnicy nadzwyczajnego zebrania krakowskiego oddziału SDP 18 sierpnia 1981.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
