Święta Bożego Narodzenia to nie komercja. Przywróćmy tym świętom Pana Jezusa

Dobiega końca przedświąteczna gorączka - w sklepach wciąż jeszcze tłumy, na półkach coraz mniej, za to coraz więcej naczyń zapełnia się potrawami, karpie pływają w wannach a generalne porządki dobiegają końca. Czy nie zapominamy o czymś?
Przytoczę opowiadanie, które podczas spotkania opłatkowego opowiedział nam ks. biskup. Otóż Matka Boża, pisze list do św. Józefa. Opisuje w nim przygotowania do narodzin Pana Jezusa. Że ludzie sprzątają, kupują prezenty, gotują. „Ale wiesz co św. Józefie, to wszystko było nie dla Niego” - dopisuje na końcu. Niestety, istota świąt Bożego Narodzenia przestała nas interesować. Ważne stało się to, że mamy pieniądze, że możemy bogato zastawić stół, kupić wymarzone prezenty. A ja chciałbym, abyśmy przywrócili Pana Jezusa Bożemu Narodzeniu.

Jak to zrobić, żeby się nie pogubić?
Skorzystać ze spowiedzi. Znaleźć czas, by się zatrzymać i poświęcić go drugiemu człowiekowi. Moim znajomym, kiedyś tuż przed świętami, córka i babcia trafiły do szpitala. Wiele godzin spędzili przy ich łózkach. Razem, choć w szpitalnej sali. I ta znajoma powiedziała mi: wiesz, nie miałam umytych okien, nie posprzątałam w domu, a to były najpiękniejsze ze świąt.

Co oprócz bycia razem, jest ważne w wigilię i w święta?
Ważne, by był opłatek, czytanie Ewangelii i śpiewanie kolęd. 12. potraw, to sprawa drugorzędna. Niech będzie kilka sensownych potraw, które nie będą powodowały kłopotów gastrycznych, a zjemy je do końca. Zresztą za dużo jedzenia marnujemy, a wciąż jeszcze są ludzie ubodzy, z którymi moglibyśmy się podzielić posiłkiem.

Czego powinniśmy sobie życzyć łamiąc się opłatkiem?
Bożego błogosławieństwa i pokoju. Mamy dużo kłótni, swarów, nie tylko w polityce, ale wśród najbliższych, przyjaciół. Żebyśmy się pojednali, wybaczyli i żebyśmy nie „warczeli” na siebie, nie tylko przy wigilijnym stole, ale już nigdy więcej.