Świetlica dla niepełnosprawnych

   - Jeszcze nie tak dawno - opowiada dyżurująca referent ośrodka Monika Chlipała - bywały u nas dzieci przywożone na wózkach przez rodziców. Teraz jednakże dzieci z niedowładem są wożone do ośrodka w Podolanach, gdzie też przechodzą rehabilitację. Działamy przez cały rok, dla nas nie ma wakacji, bowiem te dzieci i ta młodzież wymaga nieustannej opieki. Do naszego ośrodka uczęszczają obecnie 22 osoby z 73 wpisanych na listę. Bywalcami ośrodka są dzieci z lekkim i umiarkowanym stopniem upośledzenia umysłowego, jest też jedna dziewczynka, mająca dziecięce porażenie umysłowe. I jest rewelacyjna - bardzo sprawna i na przykład sama robi zakupy. Natomiast najmłodszym dzieckiem jest czteroletni Józio.
   Prowadzimy z podopiecznymi zajęcia manualne i umuzykalniające, organizujemy wycieczki i spacery na plac zabaw, na zamek. Z wypożyczalni za ścianą za darmo wypożyczamy dla dzieci filmy na wideo.
   Dziecko, zanim trafi do dobczyckiego ośrodka, działającego ze względu na ograniczone możliwosci finansowe tylko od poniedziałku do piątku i bez stołówki, tudzież własnego transportu, musi być zbadane przez lekarza z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. To jest warunek podstawowy, problem wyżywienia organizują po części stołówki szkolne, bowiem część dzieci uczęszcza do szkoły podstawowej oraz gimnazjum. Są też takie, których przywożą rodzice ze Stojowic lub ze Skrzynki.
   Jeszcze niedawno Monikę Chlipałę, która po wakacjach broni pracę dyplomową w Policealnej Szkole Promocji Zdrowia Publicznego w Krakowie, wspierała druga instruktorka, ale z powodu rosnących kosztów utrzymania, w czerwcu gmina rozwiązała z nią umowę o pracę.
   Funkcjonujący na zasadzie świetlicy terapeutycznej ośrodek, jedyny w tej okolicy, finansowany po części przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, pozostaje obecnie na garnuszku gminy. Z całą pewnością dzieciom bywającym w tym ośrodku przydałoby się coś więcej niż tylko szklanka herbaty, przydałyby sie ciepłe posiłki. Tym niemniej ta świetlica jest czytelnym sygnałem, że gminie nie są obojętne sprawy dzieci niepełnosprawnych. (DOM)