Szczęściarz

Dr Wojciech Macyk - adiunkt na Wydziale Chemii UJ

Praca na uczelni przynosi mu wiele satysfakcji. Dziedzina, którą się zajmuje, ma praktyczne zastosowania w wielu gałęziach nauki i wielką przyszłość przed sobą. Jest nią fotokataliza - nauka związana z fotokatalizatorami - substancjami, które naświetlane katalizują przebieg użytecznych reakcji. Osiągnięcia badawcze z dziedziny fotokatalizy można już wykorzystać m.in. w procesach uzdatniania wody, oczyszczania powietrza, a niektóre jej aspekty nawet w optoelektronice. Trwają także badania nad procesami fotokatalitycznego zwalczania komórek rakowych i bakterii. Prace te grupa naukowców, w której działa pan Wojciech, prowadzi wspólnie z Wydziałem Biochemii, Biotechnologii i Biofizyki UJ, Katedrą Mikrobiologii Collegium Medicum UJ oraz uniwersytetem w Erlangen.
- Gdybym nie został chemikiem, byłbym pewnie informatykiem. Ale dziś wiem, że chemia to jest właśnie to, co chcę robić - mówi dr Macyk. Zainteresowanie tą dyscypliną pojawiło się już w szkole podstawowej. Uczęszczał na kółko chemiczne prowadzone przez nauczycieli posiadających umiejętności zarażania innych swą pasją. Dopingowały go liczne sukcesy, wysokie miejsca zajmowane w olimpiadach i konkursach, aż droga z rodzinnego Mielca zaprowadziła go do Krakowa, na uniwersytet.
- Mam szczęście do ludzi - podkreśla. Gdyby nie nauczyciele ze szkół podstawowej i średniej, a także przyjaźni mu profesorowie (przede wszystkim prof. Zofia Stasicka i prof. Grażyna Stochel), być może dziś nie miałby na koncie tylu sukcesów. Studia doktoranckie odbył na uniwersytecie w Erlangen w Niemczech, pod kierunkiem prof. Horsta Kischa. Jego praca doktorska została wyróżniona nagrodą firmy "Staedtler" oraz przyznawaną co dwa lata w dziedzinie fotochemii prestiżową Nagrodą im. prof. Alberta Wellera. W Erlangen odbył również dwuletni staż podoktorski. Jest entuzjastą swojego zawodu. Świetnie czuje się w laboratorium, ale lubi także wykładać, choć twierdzi, że im więcej pracuje, tym więcej ma do zrobienia. Cieszy go fakt, że coraz większa liczba studentów decyduje się pisać pracę magisterską właśnie z dziedziny fotochemii.
Warto było pracować. Jest człowiekiem zadowolonym z siebie, spełnionym zawodowo i prywatnie. Całkowicie pochłonęła go budowa i urządzanie domu. Cieszy go nawet najmniejszy drobiazg, który dotyczy jego domowego ogniska. Stara się jak najwięcej czasu poświęcać dzieciom, dostrzegać ich zainteresowania i pomagać im je rozwijać. Chce im pokazać świat, w związku z tym cała piątka chętnie podróżuje. Świeżo w pamięci mają tegoroczną wakacyjną wycieczkę objazdową po Rumunii. Mówi o sobie, że stara się być wyrozumiały, a także walczyć ze swoimi wadami, którymi są - jak dalej zdradza - lenistwo i, dająca się mu wybaczyć, niepunktualność. Ma owocną w zawodowe sukcesy przeszłość i ciągle wiele planów na przyszłość. Jest zaskoczony stypendium "Polityki" i dumny z faktu, że znalazł się w gronie osób, których starania zostały dostrzeżone. Zapytany, jak sam siebie spróbowałby określić, odpowiada po namyśle: szczęściarz! SYLWIA MARSZAŁ