Szpagat, czyli jak liberałowie z PiS pomogą spełnić kosztowne obietnice socjalistów z PiS

Ustępujący minister finansów Mateusz Szczurek chwali deklaracje następcy, a zarazem zwraca uwagę, iż ma on przed sobą zadanie karkołomne: w ramach gabinetu, w którym pozycja szefa (premier Beaty Szydło) jest bardzo wątła, trzeba wypracować kompromis między dwoma skrzydłami PiS: wolnorynkowym i socjalnym.

Ciekawe są w tym kontekście aktualne postulaty wielkich organizacji biznesu, jak Lewiatan i BCC, z których wywodzi się nowe kierownictwo superresortu rozwoju: wicepremier Mateusz Morawiecki i wiceminister Jerzy Kwieciński.

BCC domaga się „likwidacji przywilejów emerytalnych - m.in. górników i rolników - oraz szybkiego zrównania wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn, co przyniesie budżetowi miliardowe oszczędności rocznie”. Jest to postulat rażąco sprzeczny z obietnicami PiS. Wydaje się nieprawdopodobne, by PiS zechciało tknąć przywileje grup, które masowo poparły i popierają tę partię jako „gwaranta zachowania lub przywrócenia należnych uprawnień”.

Przedsiębiorcy chcą od dawna „uproszczenia systemu podatkowego, w tym stworzenia nowej Ordynacji podatkowej i wprowadzenia do praktyki zasady domniemania uczciwości podatnika”. PiS zapowiada nową ordynację i wiele uproszczeń, ale jednocześnie będzie szukać środków na realizację społecznych zadań w kieszeniach podatników, głównie biznesu - więc z domniemaniem uczciwości może być w praktyce różnie.

Ministrowie Gabinetu Cieni BCC, w którym zasiadał przez lata Jerzy Kwieciński, postulują od dawna „wprowadzenie jednolitych interpretacji podatkowych, skrócenie okresu zwrotu podatku VAT, znaczące uszczelnienie systemu podatkowego, m.in. poprzez ujednolicenie stawki podatku VAT (luka w VAT szacowana jest już na ponad 42 mld zł)”. Jest to w znacznej mierze zbieżne z zapowiedziami PiS; głównie z tego powodu wielu przedsiębiorców, dużych i małych, spogląda na nowy rząd z dużą nadzieją („bo PO przez 8 lat zrobiła w tej kwestii niewiele”).

BCC domaga się „zmniejszenia deficytu sektora finansów publicznych z obecnego poziomu ok. 3 proc. PKB do zera, czyli o ok. 50 mld zł”. PiS jest oficjalnie „za”, zapisało to nawet w swym programie, ale będzie potrzebować setek miliardów złotych na spełnienie obietnic socjalnych, co może doprowadzić do „przejściowego zwiększenia deficytu”. Szałamacha jest jednak wrogiem dalszego zadłużania państwa.

Organizacje biznesu chcą „prywatyzacji elektrowni oraz importu taniej energii ze Szwecji, Niemiec i Ukrainy, a także zamknięcia lub sprzedaży deficytowych państwowych kopalń i zakładów produkcyjnych”. Wydaje się to w obecnej konstelacji absolutnie niemożliwe.

Ogólne nastawienie w PiS jest takie, że liberałowie nie będą walczyć z przywilejami i wydatkami socjalnymi, tylko znajdą pieniądze na sfinansowanie tych przywilejów i wydatków.