Szum skrzydeł

Andrzej Kozioł: MOIM ZDANIEM

Oto jedna z telewizyjnych stacji pokazała obrazki z monitorowanego odcinka A-1. Widać na nich, że Polacy nie wyzbyli się kawaleryjskiej fantazji, nawet wtedy, gdy korzystają z koni mechanicznych. Jazda pod prąd, zawracanie wielkim TIR-em, zatrzymywanie pojazdu na jezdni – to wyczyny niektórych kierowców traktujących autostradę jak wiejską drogę lub zgoła własne obejście.

Mówiąc najprościej, sobiepaństwo i szum husarskich skrzydeł u ramion...

A propos skrzydeł, to ostatnio słychać ich łopot w Platformie Obywatelskiej. Mówiąc dokładniej, łopocze prawe skrzydło.

Chodzi oczywiście o in vitro i nieszczęsne zarodki, które jedni nazywają zarodkami, inni dziećmi, co brzmi trochę tak, jak nazywanie jajka kurczakiem. A przecież jajko jest co najwyżej kurczakiem potencjalnym.

Przeciwnicy PO mają okazję, aby twierdzić, że partia ta, choć posiada skrzydła, jest nielotem. Nic to zresztą dziwnego, skoro Natura obdarzyła skrzydłami nie tylko nieruchawą kurę, ale nawet poczciwego dreptaka, pingwina.

Dla platformersów zarodkowa odmienność ministra Gowina to dowód na wewnątrzpartyjną demokrację, dopuszczającą koegzystencję skrajnych poglądów. Przeciwnicy mają nadzieję, że skrzydło samodzielnie odfrunie, a co za tym idzie, runie kruchutka sejmowa przewaga koalicji,

Czy PSL ma też skrzydła? Jeżeli tak – to zapewne trudno mówić o lewym i prawym, bo raczej nie chodzi o różnice ideologiczne, ale po prostu o władzę. Zbliża się Kongres Polskiego Stronnictwa Ludowego, na którym podobno minister Sawicki miał stanąć przeciwko premierowi Pawlakowi...

A najlepsze skrzydła, czy raczej skrzydełka, są te, które zamarynowano w soku cytrynowym i upieczone. Nie szumią i smakują.