MBA

- Chwała COVID-19! - stwierdziła trochę prowokacyjnie Beata Kaczyńska, psycholożka, i terapeutka, podczas XVI Międzynarodowego Kongresu MBA, zorganizowanego przez Krakowską Szkołę Biznesu UEk, po raz pierwszy – w pełni wirtualnie. Tematem przewodnim były nowe modele biznesowe w przemyśle 4.0, ale znakomici uczestnicy dyskusji potraktowali go bardzo szeroko, próbując odpowiedzieć na najbardziej gorące dziś pytania: Jak będzie wyglądać gospodarka po pandemii? Czy celem będzie nadal maksymalizacja zysku i czy da się ją pogodzić z dobrostanem pracowników? Co oznacza przyspieszona cyfryzacja, automatyzacja, robotyzacja?

Nawet drobna, z pozoru nieważna decyzja – lub zaniechanie – może zmienić losy świata. Np. sprawić, że firma warta 100 dolarów stanie się firmą wartą setki miliardów. I na odwrót – o czym świadczą spektakularne upadki butnych hegemonów – przekonywał Philippe De Brouwer w arcyciekawym wykładzie inaugurującym XV Kongres MBA w Krakowie. W pełnym błyskotliwych spostrzeżeń wizualno-oratorskim popisie krakowski Konsul Honorowy Królestwa Belgii zwrócił uwagę na pożytki z zastosowania osiągnięć teorii chaosu we współczesnym biznesie, a właściwie – życiu.

Różnorodność jest obecnie jednym z najważniejszych elementów studiów MBA. Słuchacze uczą się nie tylko od swoich wykładowców, ale także od siebie nawzajem, mając możliwość skonfrontowania i wymiany swoich wieloletnich doświadczeń z innymi praktykami biznesu.

Dlaczego jedne krakowskie firmy okazały się całkowicie odporne na kryzys spowodowany pandemią, a nawet dostrzegły w nim szansę na szybszy rozwój, a inne poległy lub ledwie zipią? Jak zmienić lub przeorganizować swe biznesy, by się wzmocnić – teraz i na przyszłość? I jaka będzie owa przyszłość? Czy mamy powody do optymizmu? Rozmawiają o tym uczestnicy XVII Międzynarodowego Kongresu MBA, który rozpoczął się w piątek w Krakowie i potrwa do niedzieli. Po raz drugi najważniejsze w naszej części świata spotkanie praktyków i teoretyków biznesu oraz studentów MBA odbywa się w trybie ONLINE.

Ruszyła czwarta edycja akcji charytatywnej „O włos od pomocy UEK”. W jej trakcie zbierane będą włosy dla kobiet dotkniętych chorobą nowotworową.

Za to, co głosisz, staniesz przed Trybunałem Wolności razem z Simonem, Horbanem, Niedzielskim i Morawieckim. Będziesz do końca życia pracował w kamieniołomie, a jak się nie poprawisz, to… - pogróżki tej treści dostaję regularnie i masowo, ilekroć napiszę cokolwiek o tzw. antyszczepionkowcach. Podaję w swych publikacjach suche fakty i apeluję do rozumu, ale oni mają swoją równoległą „faktografię” i reagują nerwowo. Wydaje im się, że walczą o wolność, a tymczasem przez ich głupotę i medialny terror umierają ludzie. Pal sześć, gdyby naprawdę żyli w jakimś równoległym świecie, który nie styka się z naszym, ale – jak wiemy – tak nie jest.

Wielu Czytelników z niedowierzaniem przyjęło mego newsa, że średnia pensja w Krakowie wynosi już 7,7 tys. złotych i że - pierwszy raz od 300 lat – przewyższa warszawską. Wielu krakowianom wydaje się to być „jakimś science fiction”. A ja – w reakcji - rozmyślam o fortunie Jeffa Bezosa, rozwodowych (po)rachunkach Gatesów, Unii Europejskiej i Krajowym Planie Odbudowy. Co te sprawy mają wspólnego z zarobkami pod Wawelem? Wszystko.

Na autostradzie między Katowicami a Krakowem autobus wiozący do Wawelskiego Smoka pięćdziesięcioro przedszkolaków uderzył w unieruchomiony na środku drogi mikrobus z ośmioosobową rodziną. Wszyscy zginęli. 50 słodkich dzieciaczków, dwie wychowawczynie, kierowca, pan Władek z 30-letnim stażem, mąż, ojciec i dziadek. No i ta biedna rodzina: mama, tata, babcia, piątka małych dzieci. Rusza to kogoś? No pewno! Wszystkich. Pół Polski potrafiło żyć zabójstwem małej Madzi przez wiele miesięcy, to co dopiero taki dramat. Równocześnie codzienna śmierć 600 Magdalen i Władków na covid mało kogo już dziś obchodzi. Czy staliśmy się bestiami bez serca?

Wielu przedsiębiorców w Polsce nadspodziewanie dobrze przeszło arcytrudny test pandemii i lockdownów. Dzięki wysokim kompetencjom menedżerskim wykazali olbrzymią odporność na kryzys i zdolność nie tyle przetrwania, co takiego przeorganizowania swych biznesów, by się wzmocnić – teraz i na przyszłość. Jak rysuje się owa przyszłość? Czy są powody do optymizmu? To będzie główny temat XVII Międzynarodowego Kongresu MBA w Krakowie - 14-16 maja 2021 r. - ONLINE.

Dzisiaj (piszę te słowa 22 kwietnia) mój 80-letni Czytelnik, zgodnie z planem, zgłosił się na „pilny zabieg” groźnego guza. To było… czwarte podejście. Miał być operowany w maju zeszłego roku, po wykryciu cholerstwa, ale zmarł lekarz. Potem przyszła jesienna fala zarazy, szpital zmienił się w covidowy i termin wypadł. 20 kwietnia emeryt, zgodnie z instrukcją szpitala, spakował się i pojechał taksówką ponad 30 km. Na miejscu usłyszał, że „dziś tylko badanie na covid, proszę przyjechać pojutrze”. Przybity mężczyzna, z rozrusznikiem serca, cukrzycą, chorobami żołądka i wątroby - oraz większym guzem – stawił się w czwartek punkt ósma. Czekał godzinę, po czym usłyszał, że… nie ma miejsc. Prawda, że dobry materiał do TVN24? Ale mam też taki w sam raz do TVP Info. Równie świeżutki.

Złoty wóz opancerzony mknie przez dziewiczą knieję i zatrzymuje się na brzegu wściekle malowniczego jeziora. Wysiada zeń czterech goryli, a potem – Jedyny Pan odziany w złote szaty, ze złotym zegarkiem i złotymi sygnetami na wszystkich palcach rąk i nóg. Jeden z goryli podaje mu złotą wędkę ze złotą żyłką i złotym kołowrotkiem. Pan zarzuca do wody złoty haczyk ze złotą przynętą i po chwili łowi – a jakże – złotą rybkę. Z lekkim obrzydzeniem bierze ją do ręki i chce wywalić, ale rybka pyta: „A trzy życzenia?”. Na co znudzony Pan: „No dobra, mów, czego chcesz”.

W dramatycznych okolicznościach natury dowiedziałem się właśnie, że zniewalająco przykre skutki uboczne, których padłem ostatnio ofiarą, doprowadziły do skrajnego wyczerpania kilkanaście osób tylko na naszym miniosiedlu. Mniemam, że w regionie, o kraju nie wspominając, skala musi być ogromna, więc – ostrzegam.

Patrzę na Jego czarno-białe zdjęcie i płaczę. Płaczę nie nad Nim, tylko nad nami. Odszedł człowiek o wielkich zasługach i bezkresnej dobroci, a zarazem – szokująco skromny. Odszedł, ale – mam nadzieję – pozostanie z nami. Jeśli mamy znaleźć odpowiedź na pytanie, czym jest nieśmiertelność, to właśnie w ludziach takich, jak Zbigniew Ferczyk.

„Szczepionki na COVID-19 są bronią masowej zagłady i mogą zmieść ludzkość z powierzchni Ziemi” - oto tekst, którym żyje połowa znanych mi małopolskich policjantów. Efekt? 40 procent mundurowej obsady komend i komisariatów odmawia szczepień. Co trzeci stróż prawa (i sprawiedliwości) skłania się ku wierze (bo nie wiedzy), że pandemia to „plandemia” – czyli „globalny spisek polityków w celu drastycznego ograniczenia ludzkiej populacji”. Umacniają ich w wierze odziani w ornat i dzwoniący na mszę w czasach zarazy eksperci od świętości występujący w mediach Rydzyka.

Może jestem naiwny, ale zawsze uważałem – i dziś jeszcze namiętniej uważam – że do religii nie da się nikogo zmusić. Można tylko przekonywać – Dobrą Nowiną i dobrymi uczynkami. Owszem, można być członkiem Kościoła ze strachu przed karą wymierzoną przez wyobrażonego Boga lub śmiertelników podających się za Jego ziemskich żołnierzy. Można skrupulatnie dbać o rytuały lub/i pozory wiary. Można ulegać presji praktykującego taką wiarę otoczenia. Ale cóż to jest za wiara? Czy nie przypomina raczej religii ludów pierwotnych lub opisanego w „Faraonie” przerażenia grzeszników zaćmieniem Słońca?

Solidarna Konfederacja, Porozumienie Ludowe, Platforma 2050 – takie ugrupowania rysują się coraz wyraźniej na polskiej scenie politycznej. Nie ma w tym nic sensacyjnego. To najnormalniejszy w świecie skutek przetasowań w opozycji oraz niekończących się kryzysów w tzw. Zjednoczonej Prawicy, gdzie – jak wyoślił Marek „Caryca” Suski – mamy do czynienia z brutalnym stopniowaniem: „wróg, śmiertelny wróg, koalicjant”. Od polityków bywających na Nowogrodzkiej słyszę, że w tej wróżącej przesilenie sytuacji Jarosław Kaczyński coraz poważniej rozważa ucieczkę do przodu: wcześniejsze wybory.

Wszyscy, którzy uważają, że szczepionki zmieniają DNA, powinni to potraktować jako szansę. Ten mem – skierowany wyraźnie do Edyty Górniak i innych wyznawców antyszczepionkowych teorii spiskowych – z jednej strony mnie rozbawił, a z drugiej – wprawił w zadumę. Jestem bowiem pewien, że w najbliższych miesiącach, może latach, prawie wszystkie kraje wprowadzą bezpośredni lub pośredni przymus szczepień, a na pewno ograniczą niezaszczepionym możliwość wykonywania pewnych profesji i poruszania się w miejscach oraz przebywania w obiektach publicznych. Na mecz i do kina bez aktualnej szczepionki nie pójdziesz. Co wtedy zrobią ze sobą zatwardziali antyszczepionkowcy? Co my z nimi zrobimy?

Półnaga (tu nazwisko celebrytki) przyłapana na mizianiu z (tu personalia celebryty lub celebrytki) pokazuje nam swoją nową figurę, imponujący dom i dwa mulusie kotki. Fani zachwyceni! Zobacz zdjęcia! To jest „wiadomość” która niezawodnie ogniskuje uwagę większości zjadaczy mediów w Polsce i na świecie. Na zewnątrz może szaleć tsunami (byle nie wlazło przez mój próg), codziennie może się rozbijać jeden samolot z 300 Polakami na pokładzie (a takie jest przecież żniwo covidu), firmy mogą padać jak muchy i zwalniać ludzi (co właśnie zaczęło się dziać), a i tak nic nie przebije doniesień o zakrzywiających czasoprzestrzeń naparzankach Piroga z Egurrolą i dążeniu Magdaleny z „Rolnika” do szczęścia – co jednakowoż wymaga unieważnienia ślubu kościelnego; fortunnie radą mógłby tutaj służyć prezes Kurski. Który na co dzień robi wszystko, by gawiedź skupiała uwagę na Magdzie i Egurroli, a nie… czym innym.

Ktoś wyłamał drzwi do mojego domu. Wchodzę, a w środku wszystko powywracane. Pudełeczko, do którego odkładałem grosz do grosza – puste. Znikła biżuteria żony. Nie ma biurka z laptopem, telewizora i masy innych rzeczy. Dzwonię na policję. Przyjeżdża piątka ponurych panów. Jeden zamyka mnie w pokoju, reszta… wynosi z mieszkania ocalałe sprzęty. Zanim odbiorą mi smartfona, widzę w serwisie TVP Info pasek: „Nie chciał płacić na służbę zdrowia, policjanci zarekwirowali mu czajnik i przekazali domowi dziecka. Młodzi Polacy wzruszeni ofiarną postawą funkcjonariuszy”.

Nieomal erotycznie fascynuje mnie to, jak bardzo punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Ludzie dopatrujący się sześć lat temu we wszystkim „winy Tuska”, a dziś zawdzięczający władzy stanowiska lub choćby euforyczne poczucie bycia „tym Dobrym”, z licencją od prezesa na nienawidzenie „tych Złych”, są w stanie uzasadnić każde krętactwo i niegodziwość swoich faworytów.

W odstępie kilkunastu sekund dostałem we wtorek wieczorem trzy wstrząsające listy. Pierwszy nawoływał do walki o życie Sławomira, "współczesnego Maksymiliana Kolbego głodzonego na śmierć przez angielski szpital, który kroczy drogą hitlerowskich Niemiec – ku cywilizacji śmierci". Drugi był prośbą o wsparcie redakcyjnej koleżanki, która straciła niedawno dziecko, bo leczenie pewnego rodzaju nowotworu nie jest w Polsce finansowane, a teraz może stracić męża, bo leczenie pewnego rodzaju nowotworu nie jest w Polsce finansowane. Trzeci dotyczył zbiórki na kosztowną (9 mln złotych!) terapię dziecka znajomych, u którego zdiagnozowano SMA – rdzeniowy zanik mięśni.

Kogo szczepić najpierw: 30-letniego policjanta wykonującego bezrefleksyjnie rozkazy czy 40-letniego literata z tzw. schorzeniami współistniejącymi? Ja bym najpierw szczepił literata. Nie dlatego, że chory, lecz dlatego, że literat. Swoją najcudowniejszą (naszym zdaniem) lub najkoszmarniejszą (też naszym zdaniem) polską tożsamość zawdzięczamy twórcom kultury. Jeśli nosimy w głowie i sercu wyobrażenie polskości, to dzięki temu, żeśmy się za młodu uczyli o dzięcielinie, co rumieńcem pała, a dopiero potem o tym, co może policyjna pała. Po pale zostają sińce na ciele. Po pisarzach – płomienie w duszy. I dlatego mniemam, że nasza władza woli zaszczepić najpierw ślepo wiernego policjanta niż „nielojalną” Tokarczuk.