Tańcząc siebie

Terapia tańcem nie opiera się na nauce zasad technicznych, kroków czy kombinacji. Wywodzi się z tańca współczesnego, w którym odrzuca się praktycznie wszystkie atrybuty tańca klasycznego. Oprócz tego, że rozwija sprawność fizyczną, taniec ma doskonalić psychiczną sferę człowieka.

-Taniec współczesny wynika zimprowizacji inaturalnych ruchów. Chodzi oto, by czuć własne ciało. Głównym założeniem jest przede wszystkim ekspresja - wyjaśnia Agnieszka Glińska, instruktorka i choreograf w szkole Art Color Balet.
Wyrażanie siebie i swoich stanów wewnętrznych jest także naczelną zasadą tańca ekspresyjnego.
- Wtrakcie zajęć wykorzystuję moje doświadczenie zzakresu tańca współczesnego oraz psychologii - opowiada Magdalena Przybysz, psycholog i instruktorka w Centrum Tańca Ananday. - Tańczymy różne układy choreograficzne, odkrywamy rozmaite sposoby bycia wprzestrzeni iposzerzamy świadomość ciała. Lekcja jest skonstruowanatak, aby stanowiła pewną zamkniętą całość. Istnieje też dowolność interpretacji. Każdy tańczy wpewnej określonej strukturze, jednak tak, jak ma nato ochotę ijak w____danym momencie czuje.
Wśród uczestników zajęć są osoby w różnym wieku i o rozmaitych zainteresowaniach, ale łączy je jedno: potrzeba poruszania się, tańca i wolności.
- Jest to bardzo relaksujący iodprężający sposób spędzenia wolnego czasu. Pozwala zapomnieć opośpiechu dnia codziennego, aprzytym jest skuteczną metodą na____poprawienie kondycji fizycznej - mówi Joasia, która od miesiąca raz w tygodniu bierze udział w kursie tańca ekspresyjnego.
Choreoterapia nawiązuje również do tańców plemiennych, które niegdyś były ważnym elementem życia społecznego każdego człowieka oraz pierwotnym i naturalnym sposobem wyrażania emocji. W zajęciach często wykorzystuje się elementy tańców opartych na rytmieitransie, na przykład orientalnych lub afrykańskich.
-Ruch przydźwiękach bębnów daje chwilę zapomnienia, pozwala oderwać się odhałasu miasta, natłoku myśli istresu. Tańczymy na____bosaka, co pozwala odpocząć nie tylko stopom, ale też umysłowi - tłumaczy Magdalena Przybysz. W ten sposób znikają fizyczne i psychiczne bariery oraz napięcia. Wyzwalają się natomiast pokłady spontaniczności i naturalności.
Właściwie każdy taniec sam w sobie ma działanie terapeutyczne. Istnieją jednak pewne zasady i metody leczenia ruchem, które dobrane odpowiednio do człowieka, mogą dać wspaniałe efekty. Tym, co czyni z tańca terapię jest rozwijanie świadomości swoich uczuć i ich wyrażanie. Nie chodzi natomiast o mistrzowskie opanowanie techniki czy piękno ruchu. Mateusz Wiszniewski, arteterapeuta, w swojej książce "Uzdrawiający taniec" wśród celów terapii tańcem wymienia m.in. stworzenie sposobów uwalniania niepokoju i stresu, zwiększenie świadomości siebie i relacji z innymi, poprawę koordynacji ruchowej, zbudowanie spójnej osobowości oraz uzyskanie harmonii ciała i umysłu.
Podczas zajęć z choreoterapii uczestnicy poprzez ruch wyrażają swoje emocje: radość, ból, smutek, rozstanie, nadzieję. Bez słów opowiadają o swoich lękach, kłopotach, kompleksach. Próbują zatańczyć to, w jaki sposób pokonują życiowe przeszkody. Wzajemnie obserwują swoje ruchy, bo każdy gest niesie ze sobą ważne treści. Dzięki temu pogłębia się zdolność współodczuwania, na co dzień wielokrotnie zaniedbywana.
Bardzo często choreoterapia stanowi metodę wspomagającą leczenie osób uzależnionych, dotkniętych różnymi chorobami psychicznymi (depresja, schizofrenia, autyzm) czy zaburzeniem odżywiania (anoreksja, bulimia). Technika ta sprawdza się także w pracy z dziećmi z nadpobudliwością ruchową. Stosuje się wówczas konkretne ćwiczenia, które mają na celu zmniejszenie napięcia psychoruchowego, różnych blokad emocjonalnych lub też otwarcie tych sfer psychiki, które są nadmiernie zamknięte.
- Taniec służy temu, by odwrócić uwagę pacjentów odproblemów, choroby, złych myśli, które często towarzyszą osobom cierpiącym nadepresję czy nerwicę - wyjaśnia psycholog Agnieszka Lelek, która przez cztery lata prowadziła zajęcia z choreoterapii w Klinice Psychiatrii Dorosłych CM UJ przy ul. Kopernika. - Chodzi opodniesienie nastroju, rozproszenie ich smutku, choćby wminimalny sposób - dodaje. _Ćwiczenia mają służyć relaksacji oraz wyciszeniu. Taniec w parach bądź w kręgu sprzyja integracji, pomaga rozwijać kompetencje społeczne, które z powodu choroby są bardzo słabe.
- _Należy aktywizować pacjentów. Jeśli ktoś jest pogrążony wdepresji, to wykazuje bierną postawę, brak chęci działania. Taniec sprawia, że pacjenci coś robią, uczą się nowych rzeczy imogą ztego czerpać choćby odrobinę radości. Napewno jest to bardzo przydatnametoda wpracy z____chorymi - tłumaczy Agnieszka Lelek.
W Krakowie zajęcia z choreoterapii prowadzone są w Studium Terapii przez Sztukę w Teatrze Ludowym oraz w różnych ośrodkach psychoterapii. Istnieją również szkoły tańca, które proponują kursy z wykorzystaniem jej elementów.__Taniec współczesny i choreoterapia powoli dołączają do modnych sposobów spędzania wolnego czasu. Nic dziwnego - w końcu każdy z nas potrzebuje choć na chwilę uwolnić się od stresu i codziennego pośpiechu, w którym często mylimy kroki. A zazwyczaj najtrudniej jest zatańczyć właśnie siebie…
Tekst i fot. Katarzyna Klimek