Tatusiu, bądź ze mną kiedy cierpię

"Syn pod wpływem bolesnego szoku wydarzeń musi sam uczyć się życiowej mądrości. Sam musi przejść przez pasmo koniecznych wewnętrznych cierpień. (...) Ojciec zaś współcierpi tym boleśniej, że jest bardziej świadomy i niezdolny do pomocy."
(J. Lacrok)

Szczególną bliskość i zrozumienie winien ojciec okazać dziecku w momentach bardzo trudnych: w chwilach choroby, depresji, porażek szkolnych, odrzucenia przez rówieśników, zawodu w miłości,  stanów zniechęcenia i smutku, utraty bliskiej osoby itp. Kiedy dziecko cierpi, nie wystarcza pasywna obecność. Niezbędne jest aktywne wyrażenie współczucia. W chwilach trudnych dziecko potrzebuje świadomości, że ojciec współczuje mu i wspiera go w jego bolesnej sytuacji.

Współczucie matczyne różni się nieco od ojcowskiego. Matka przekazuje dziecku przede wszystkim dużo serdeczności o zabarwieniu emocjonalnym. Jej współczucie zawiera wiele "litości", przez co chciałaby uchronić dziecko nie tylko przed cierpieniem, ale także przed wysiłkiem i trudem. Matka związana z dzieckiem silnymi więzami uczuciowymi może ulegać tendencji do zbytniego litowania się nad nim. Stąd też współczucie matki winno być dopełnione współczuciem ojcowskim.

Obecność ojca przy dziecku w chwilach jego cierpienia bywa może mniej ciepła, ale ma wiele zalet, które mogą dziecku pomóc w stawieniu czoła trudnościom życia. Ojciec, będąc bardziej zdystansowany zarówno wobec emocji własnych, jak i dziecka, może zaprosić dziecko do wewnętrznego wysiłku zmierzającego do pokonywania koncentracji na swoim cierpieniu i zbytniego litowania się nad sobą.

Ojcowskie poczucie humoru, które polega na umiejętności śmiania się przede wszystkim z siebie samego, a nie z innych, to jedna z ważniejszych umiejętności, która jest bardzo pomocna w wychowaniu dzieci. Dzięki niej ojciec może pomóc dziecku nabrać nieco dystansu do siebie i własnego cierpienia. Takie poczucie humoru potrzebne jest szczególnie w sytuacjach trudnych. W ten sposób ojciec może uczyć swoje dziecko, w szczególności syna, męstwa w przeżywaniu trudnych chwil życia. Jest to ważna szkoła pokonywania koncentracji na sobie, by móc myśleć  także o innych.

Źródło: : Przewodnik po ojcostwie - Józef Augustyn SJ