To nie jest kraj dla starych ludzi

Czytaj także: Opieka na starość tylko dla zamożnych >>

Przemawiających za tym faktów jest co niemiara. Wystarczy przyglądnąć się liczbie miejsc w Zakładach Opiekuńczo-Leczniczych i zestawić je z liczbą potencjalnych podopiecznych. W 2013 r. 34 ZOL-e w Małopolsce oferowały zaledwie 2548 miejsc, z komercyjnymi włącznie. Natomiast mieszkańców naszego województwa w przedziale wiekowym 80–84 lata było 76 tysięcy. Różnica już jest druzgocąca, a przecież ludzi wymagających profesjonalnej, całodobowej opieki będzie przybywało.

Znikoma, wobec potrzeb, liczba miejsc w zakładach i konieczność wielomiesięcznego oczekiwania na termin przyjęcia rodzi patologie. Jedną z nich jest tzw. selekcja pacjentów. Tajemnicą poliszynela jest to, że wiele ZOL-i przyjmuje ich w zależności od wysokości emerytury, renty itd. Im bowiem większe świadczenie, tym więcej pieniędzy trafia do kasy placówki.

Patologie te sprawiają, że do ZOL-i stosunkowo często wkraczają kontrolerzy NFZ. I w przypadku stwierdzenia poważnych nieprawidłowości nakładają na nie wysokie kary finansowe. W sprawdzanych placówkach na ogół stwierdzają zbyt mało personelu medycznego, bałagan w dokumentacji, zaś nade wszystko domaganie się od pacjentów dodatkowych opłat. Przy czym zdumiewająca jest skłonność do recydywy.

W przeciwieństwie do szpitali czy przychodni – które po zapłaceniu kary na ogół jak ognia wystrzegają się zakwestionowanych praktyk – niektóre ZOL-e wkrótce po zakończeniu kontroli wracają do starych metod. I to nie zbyt niskie finansowanie przez NFZ jest tego główną przyczyną. Musi to być dla nich bardzo opłacalne. Mają też pewność, że fundusz nie ma wielkiego wyboru i w kolejnym roku także podpisze z nimi kontrakt.